Rond 17 uur vandaag verscheen op nu.nl het volgende ANP persbericht:
Minister Ronald Plasterk van Emancipatie gaat de verplichte sterilisatie van transseksuelen onder de loep nemen. Op dit moment mogen zij hun nieuwe geslacht alleen in hun paspoort opnemen na deze ingreep.
Dat heeft de bewindsman woensdag in de Tweede Kamer gezegd. Verschillende partijen hadden Plasterk gevraagd om het beleid opnieuw te bekijken.
Spanje en Groot-Brittannië hebben soortgelijke bepalingen inmiddels geschrapt.
Dat is geweldig nieuws. Geeft ook aan dat het Transgender Netwerk Nederland (waaraan ik met de Noodles) deelneem, momentum heeft kunnen creëren. Rondom de Homo-nota van Plasterk hebben we hard gewerkt: Kamerleden gebeld en gemaild. En van CDA tot CU, van PvdA tot SP hebben ze onze problemen duidelijk gemaakt aan de minister van Emancipatiezaken, Want daar gaat het natuurlijk om: emancipatie van transgenders. Die nog zo vaak onder hun niveau werken – als ze al werken.
En tot overmaat van ramp kun je dan pas als je twee jaar of langer in je nieuwe genderrol geleefd hebt, en de nodige (niet altijd gewenste) operaties ondergaan hebt, in aanmerking komen voor je nieuwe-gender diploma. In feite is het tonutoe zo dat de staat je dwingt je lichaam aan te passen aan *zijn* beeld van hoe een man of vrouw is.
Dat schendt ook nog eens de arts-patiënt relatie: wat heeft de overheid te maken met wat er in je broek zit? Hoeveel tieten je hebt. Jouw lichaam is jouw zaak.
De eis van het netwerk met betrekking tot transgenderzorg is dan ook: zo veel zorg als nodig (voor de cliënt), zo weinig als wenselijk.
Uiteraard hebben we als beginnende transgenderbeweging (standing on the shoulders of giants) wel meer eisen, maar dit is een begin. (Tegen)natuurlijk gaan wij door met de strijd. Ook intern valt er nog een hoop te doen. Je kunt snel een organisatie bouwen als je wilt, maar een beweging is nog heel wat anders
We worden daarbij wel enigszins geholpen door de minister want er komt geld beschikbaar voor de opbouw van een beweging. En een patiënten-organisatie.
Helemaal top he! Ik hoop dat de wetgeving op tijd verandert nog voordat de slager in mij gaat wroeten! 🙂
Ik ben er ook blij mee. De andere kant: hij gaat “onder de loep nemen”. Dat kan weliswaar het begin zijn van iets nieuws, het kan ook het bekende lapje voor het bloeden zijn. Zoals geld voor “onderzoek naar transgenders” in de homonota in feite ook meer stilstand dan vooruitgang was…
@Frederique: het zou natuurlijk kunnen, dat het een doekje voor het bloeden is, maar er is in een paar weken tijd toch veel voortgang geboekt. Bovendien: als de regering de Yogyakartaprincipes integraal wil overnemen, dan moeten ze hier wat aan doen. De druk die in korte tijd is opgevoerd, en het voorwerk dat afgelopen jaar gedaan is, leiden nu tot een beter oplossing. Er gaat nog overleg komen en extra druk vanuit de Kamer.
Wij eisen uiteraard een fatsoenlijke oplossing. En ik heb alle hoop dat het in elk geval beter gaat worden. Of we meteen tevreden kunnen zijn durf ik nog niet veel van te zeggen. Daarvoor zijn te veel onzekerheden nog.
@Vreer: Bedankt voor je antwoord.
Ik moest toch even googelen op Yogyakartaprincipes. Ik lees op (m.n. Belgische) sites dat Boris Dittrich iets verzameld heeft, maar wat?!?!?! Is de info over wat hij verzameld heeft openbaar? Of gaat het breder dan alleen Dittrich?
Mooi, dat “nodige (niet altijd gewenste) operaties”!
Ik hoop dat het voor elkaar komt, dan kan ik in alle vrijheid kijken of ik die lichamelijke aanpassingen wil, niet omdat het leven me anders te moeilijk wordt gemaakt.
Een dankbare Janiek: fijn dat er activisten zijn!
Goed zo, nu is het nog om campagne te gaan voeren over de scheiding tussen sexe en gender, zodat androgyne lui ook herkend kunnen worden!
Het is een kleine stap en pas als die gemaakt is zijn enkele van ons geholpen. Maar als die gemaakt is kunnen bergen andere ‘regels’ op de schop. Want hoe moet ik de NOC/NSF regels over sportdeelname van transseksuelen zien als er geen operatie meer aan de orde is? Immers die refereren aan de juridische geslachtswijziging. Dit kan dus nog heel leuk worden…
Zoals ik je al eerder op een andere plek schreef: meetbare verschillen die relevant zijn (bijv. testosteron-waardes en andere spierversterkende factoren). Als dat doorgevoerd wordt dwingt het de sportbonden om verder te kijken dan alleen naar m/v. En dat vind ik persoonlijk heel positief omdat het een veel eerlijker sport bevordert.
Ik hoop dat het gaat lukken. In mijn sport, midgetgolf, ben ik verplicht nu om nog twee jaar(3 zou ook nog kunnen) bij de heren mee te doen. Bij kampioenschappen loop ik als enige vrouw tussen de mannen in, omdat het moet.
Personlijk ben ik hier niet blij mee, omdat ik me niet prettig voel in een klasse waar ik niet thuis hoor.