Er is geen enkele zinnige reden om 18 miljard euro of zelfs maar 1 miljard euro te bezuinigen op de Nederlandse economie. Als je tenminste enig evenwicht wilt hebben en mensen in principe aan het werk wilt hebben in plaats van in de uitkering.
Er is geld genoeg. CBS Statistieken (macro-economische verkenningen 2011) geven aan dat er genoeg kapitaal aanwezig is: de kapitaalinkomensquote is flink gestegen. Er wordt alleen verrekte weinig geïnvesteerd: de investeringsquote staat op een historisch dieptepunt. De kloof tussen winsten en investeringen – nodig om de economie op gang te brengen/houden – is dus heel diep.
De regering moet anderzijds wel bezuinigen want ze wil het geld niet halen waar het zit: grote bedrijven (transnationale ondernemingen, banken, fondsen). Tja, dan zit er weinig anders op dan het afhankelijke deel van je bevolking maar verder uit te buiten. Wat toch al dertig jaar gebeurt. Langzamerhand is de pot voor culturele en sociale zaken in de samenleveing zodanig geplunderd dat er niet veel meer over is. We weten allemaal van Halbe (Zijlstra) de Sloper.Of de asociale huurverhogingsplannen van Donner (en Dekker voor hem). Dat we tegenwoordig moeten werken voor onze bijstandsuitkering. En banken en pensioenfondsen verplichten mee te betalen aan het oplossen van de krisis? Nee joh, nouja een beetje dan, vrijwillig (ABP wil niet meebetalen aan Griekenland).
Door de structuur van het Europact werkt het niet meer zo eenvoudig als daarvoor dat investeren in de economie (Keynesiaanse oplossing) leidt tot meer werkgelegenheid dus meer productiviteit en consumptie. Want twee hoofdvoorwaarden voor het Europact zijn een maximale staatsschuld van 60% en niet meer dan 3% overheidstekort essentieel. Zodra een begrotingstekort in de buurt van de 3% komt worden banken en regeringen dan ook nerveus. De ellende hiervan is evenwel dat je geen anti-cyclisch, ellende compenserend beleid meer kunt voeren. “In tijden van economische groei was er meer ruimte voor overheidsuitgaven terwijl in perioden van teruggang van de economie die ruimte beperkter was. In tijden van neergang was dus het stimuleren van de economie door extra overheidsuitgaven onmogelijk, terwijl er in goede tijden geen enkele stimulans was om de groei van de overheidsuitgaven minder te laten zijn dan die van het BNP.” schrijft Willem Bos op Grenzeloos, de 70 economen tegen de Europese Monetaire Unie aanhalend.
Al jaren lang roept links (ja dat verguisde Links) ook al “Laat de rijken de crisis betalen” en “Haal het geld waar het zit”. Maarja naar links wordt nooit geluisterd en de vertegenwoordigers in het parlement (PvdA vooral) kiest steevast voor de rechterkant. GroenLinks roept in elk geval dat de economie stevig vergroend moet worden en dat we daarin moeten investeren. Die miljarden van Heineken mogen dus gestoken worden in groene, mileuvriendelijke bierbrouwerijen (de arbeiders en werklozen moeten toch kunnen drinken nietwaar). Als je kijkt op de site van GroenLinks wat men vindt van de Eurokrisis en welke oplossingen men kiest dan is dat niet goed genoeg. Men blijft binnen het systeem zitten, waarbinnen dan wel de beste keuzes gemaakt worden. Niet erg nieuw die constatering: GroenLinks is atijd al sterker op de burgerrechten en vergroening, de SP is economisch (en op zorg) altijd beter geweest. Nu nog begrijpen en handelen dat het hele kapitalistische systeem met behulp van allen die eronder lijden vervangen wordt door iets beters (socialisme of zo) en dan zijn we lekker op weg.
Dat leidt mij tot nog een woord over de Europese revoluties die gaande zouden zijn. Datzijn geen revoluties in de gewone zin van het woord: de maatschappij omver werpend of daarnaar strevend. Men wil het vooral allemaal Anders doen, maar er is geen struturele organisatie, geen gemeenschappelijke ideologie. Dus in die zin duurt het nog wel even. Maar wat heel mooi is, is dat die beweging (want dat is het is beslist) uit zoveelmensen van verschillende achtergronden bestaat en dat men door alle (tijdrovende en slopende) vergaderingen wel tot een gemeenschappelijke ideologie (als samenhangend geheel van politieke ideeën) komt. Waar men dan staat in het linkse en alternatieve spectrum weet ik niet precies, maar het feit dat ook niet-linkse, niet vantevoren politiek bewuste mensen meedoen is hoopgevend. Benieuwd wat er uit komt en of het in Nederland ook van de grond gaat komen (over 20 jaar, als Heinrich Heine gelijk heeft).
Misschien komt het doordat ik net een bandje terug vond “Panzerschlacht” van Dagmar Krause met liederen van Hanns Eisler, maar meer dan ooit is dit oude lied van Ernst Busch actueel. Hier in een mooie uitvoering m.m.v. het Willem Breuker Collectief.