Tag archieven: Spanje

Internationale brigades

Op de terugweg naar de stad fietste ik in Amsterdam-Noord door het park naar de pont. Vanuit de verte zag ik een monument en vroeg me af of dat inderdaad het Spanjegangesrs monument was.  Ja dus. Thuisgekomen de toespraak van Dolores Ibarruri naluisterend zat ik te janken. Vanwege het begin van de grote verliezen, het verraad en de hoop.

20140417_095931

In 1936 viel generaal Francisco Franco Spanje binnen vanuit Marokko waar hij gestationeerd was om de revolutie in de kiem te smoren, af te slachten. Deze fascsitische overval riep wereldwijd verzet op en uit vele landen sgtroomnden vrijwilligers naar Spanje om zich te melden bij de Internationale Brigades die het Spaanse revolutionaire volksleger van de Tweede Republiek moesten helpen de fascisten te verslaan. Er is heel veel over geschreven. Een van de bekendste boeken is “Salute to Catalonia” van George Orwell. Over de Nederlanders is in de jaren 1980 het een en ander verschenen (“Wat dunkt u van Spanje”, Frans Groot et al.), en de Brigadisten heben lange tijd hun Nederlanderschap verloren omdat ze in militaire dienst traden van een andere mogendheid. Ze eindigden statenloos. In die jaren 1980 is daar vrij veel publiciteit over gemaakt. In 1997 overleed in Nijkerk als een van de laatsten  de beroemde Spanjegaanger “Hollander Piet”, Piet Laros op 95-jarige leeftijd.

Ik heb kennisgemaakt met “Spanje” door een demonstratie met mijn vader toen ik nog jong was  (11,12 jaar) en later door het lezen van geschriften van Anton Constandse en Arthur Lehning, de peetvaders van het Nederlands anarchisme. Die  strijd tegen het fascisme en voor zelfbestuur sprak uiteraad ernstig tot de verbeelding.  Al was ik 200% overtuigd van geweldloosheid, dit was een heroïsche strijd. De men verloor door sabotage van de usual suspects maar ook door gebrek aan organsatie, gebrek aan eenheid (die ook weer versterkt werd door de Stalinisten en Trotskisten)

Hieronder de afscheidsrede van La Pasionaria bij de uittocht van de Internationale Brigades van uit Barcelona.  Uitgesproken door de actrice Esperanza Alonso uit 2011:

Met tekst en beelden, stemmig, de 60-jarige herdenking:

Verhalen en beelden van een strijd die verloren is doordat Stalin geld wilde zien voor z’n steun en niet zo’n beetje ook. Doordat de Fransen de wapens aan de grens met de Pyreneeën tegenhielden. En dan nog het bombardement natuurlijk op Gernika (Baskische spelling) waar Picasso zijn grote muurstuk over had gemaakt en welk bombardement in de Francotijd (1938-1978) als gedaan door de antifa was afgeschilderd, door de geallieerden.

Het einde van de dictatuur was als het oplichten van een bedompende grauwsluier die over het land en de bevolking lag. De uitbarstingen van verandering die daarna kwam noemt men de “Movida” en o.m. de beroemde filmregisseur Pedro Almodovar is daaruit voort gekomen. De dictatuur is over, maar inhoeverre Spanje een echte democratie is, kan men betwijfelen en des te sterker wanneer de Partido Poupular aan de macht is, zoals nu.

20140417_095956

Aan de Hollandse mannen en vrouwen die deelnamen aan de Spaanse Burgeroorlog en viielen ind estrijd tegen het fascisme. Hun waakzame houding en verzet is een waarschuwing tegen elke vorm van fascisme.

 

Mijn trans-oma is in hongerstaking

In de prachtige Zuid-Spaanse stad Granada woont Kim Pérez Fernandez Figares (72) en Kim Pérez is mijn Spaanse trans-oma. Met een leven vol strijd achter zich – strijd voor zichzelf, voor transrechten en tegenwoordig specifiek ook voor rechten van transkinderen – is ze een van de oudste voorvechters van transrechten in Spanje. En omdat het parlement van Andalusië tegen eerdere beloftes in geen werk maakt van het introduceren van trans-positieve wetgeving, is ze op 7 november met een aantal andere leiders van de beweging daar in hongerstaking.

Kim Perez 10-2013Wetgeving

Spanje kent sinds 2007 een wet op de gendererkenning die het mogelijk maakt de geslachts-aanduiding op geboortecertificaat en paspoort te wijzigen. Voorwaarden zijn een psychiatrische diagnose en twee jaar hormoontherapie. Destijds was de Spaanse wet de tweede in Europa die geen operaties verplicht stelde, maar – via de medische praktijk – wel sterilisatie. Alleen Groot Brittannië was verder toen.

In het land met autonome regio’s is dit de algemene, nationale wet. De regio’s mogen hier bovenuit gaan en Baskenland bijvoorbeeld is al verder. In Andalusië is Autonomia Trans/Conjuntos Difusos al meer dan een jaar geleden met een wetsontwerp gekomen om regionaal verder te gaan dan de nationale wet, met onder meer een anti-discriminatie wet. De wet is gebaseerd op het Argentijnse voorbeeld, de beste gendererkenningswet ooit en totnutoe niet voorbijgestreefd door nieuwere wetten. In de Argentijnse constructie heb je geen externe controle die bepaalt of je wel gelijk hebt. Jij zegt het, en jij weet het beste wat je genderidentiteit is. En je recht op vergoede medische zorg, wanneer je het nodig hebt, niet als wettelijke voorwaarde, behoudt je, geregeld bij wet.

Regio’s

In Madrid is dit jaar een wetsvoorstel ingediend door de sociaal-democratische partij PSOE dat een verbetering zou moeten opleveren voor de trans* mensen in de regio Madrid. Alleen valt er nogal wat commentaar te geven op het Madrileense voorstel van Carla Antonelli en Marina Sáenz. Zo vraagt het om zelf-pathologisering. je krijgt je wijzigingen en je bescherming omdat je verklaart een “transseksuele conditie” te hebben, een “stabiele en permanente discrepantie tussen je morfologische geslacht en gevoelde genderidentiteit”. Hier gaan politici op de stoel van de psychiater zitten en een pathologiserende wet invoeren. Het is een wet voor mensen met een bepaalde identiteit. De beter weg is om bescherming te regelen voor iedereen, en waar nodig speciale bescherming op bepaalde gronden, niet omdat men zo is, maar omdat men benadeeld wordt wegens het zo zijn. Zo werkt de Madrleense wet niet.

Het voorstel van Andalusië bevat alles wat je zou willen van een regionaal voorstel: het legt de beslissingsmacht bij de transpersoon, gaat uit van respect en gelijke rechten, biedt bescherming op het gebied van arbeid, onderwijs, zorg (hoewel dat nog niet uitgediscussieerd is), aan jongeren en aan ouderen. Een behoorlijk complete wet dus.

Maar zoals het vaak gaat – zeker weer in Spanje – is het nog wat anders om met partijen af te spreken een wet in te dienen, en dat dit werkelijk gebeurt. De groep seksuele diversiteitsgroep van Izquierda Unida (Verenigd Links) had de wet gepresenteerd op 17 oktober 2012 op initiatief van ATA Sylvia Rivera (naar de Stonewall deelneemster Sylvia Rivera) en Autonomía Trans/Conjuntos Difusos (Trans autonomie/Diffuse Verzamelingen).

Andalusië

De verwachting was dat de wet snel zou worden ingediend. Maar helaas bleek de politiek vrij snel een probleem te krijgen met de paragraaf over minderjarige transgenders. De wet zou minderjarigen het recht geven op een begin van medische ondersteuning van de transitie. Volgens ATA gaat het niet om meer rechten maar het erkennen van bestaande rechten.

Opmerkelijk is dat de PSOE niet meedeed; trans-politici van die partij bleven ook erg stil. Pas toen de hongerstaking zich aankondigde, schaarden de trans-iconen zich achter de eis tot behandeling. Eendracht maakt macht en de Andalusische politici zijn dan ook een paar uur voor het verstrijken van de deadline akkoord gegaan met de indiening van de het wetsvoorstel en zijn akkoord met de hoofdpunten. Het is het vermelden waard dat de nationale wet uit 2007 ook pas na een hongerstaking in behandeling werd genomen.

Oma

Toen woensdagavond de gesprekken werden geopend met de politici, besloten de meeste aanstaande hongerstakers niet door te zeten, Ángela Yinn (Autonomia Trans) en Mar Cambrollé (ATA) waren tevreden, zeker toen de onderhandelingen ook echt werden geopend. Oma Kim daarentegen heeft de hongerstaking wel doorgezet. In Ocio Gay zegt ze hierover:

“De wet heeft drie even belangrijke elementen. Ten eerste, dat iedereen het recht heeft zhaar genderidentiteit te definiëren zonder dat een ander daar tussen komt (de psychologen hebben geaccepteerd te te overwegen of iemand trans is of niet; er is een psychologisch oordeel nodig dat je definieert; stel je voor dat iemand langs een psycholoog moet om te bepalen of zhij homo is of niet, met het oog op een gelijkwaardig huwelijk).

Ten tweede, dat voor zoiets belangrijks als de kliniek maar twee regels staan. De wet zou moeten zeggen dat de kliniek a) moet bestaan, b) dat psychologie en endocrinologie gedecentraliseerd moeten worden, en alleen chirurgie centraal wordt aangeboden; c) dat je met die specialismen zelf kunt kiezen voor het gezondheidscentrum of voor de kliniek, en d) dat er gesprekken zijn tussen de kliniek en de transgenderverenigingen, wat er nu vrijwel niet is … laten we zeggen dat er vier regels – vol met voor de transpersonen zinnige zaken – in staan i.p.v. de huidige twee regels.

Ten derde, dat gender non-conforme jongeren in het gender van hun keuze naar school kunnen, en medische ondersteuning krijgen volgens de aanbevelingen van professionele organen.”¹

Ik heb Kim ooit leren kennen begin 2010 toen ik in Granada was met een daar woonachtige geliefde. Lang gepraat over allerhande transzaken in Spanje, in Andalusië en daarna ieder keer dat ik in Granada was bij haar op bezoek geweest. Geheel zoals het een vreeroma betaamt is ze een kranige oma. Zij is bedenkster van de naam Conjuntos Difusos, Diffuse verzamelingen, “fuzzy sets” . Want gender (en sekse en seksualiteit) zijn niet nul of een, niet alleen man of vrouw. Gender is een verzameling eigenschappen in een “meer of minder” configuratie. Kim gebruikt daarvoor de wiskundige verzamelingenleer., de leer van de fuzzy sets”.

Uiteraard maak ik me zorgen over iemand van 72 die in hongerstaking gaat maar ik sta wel achter haar eisen en accepteer onwillig haar besluit om toch te hongerstaken. Ik hoop dan ook vurig dat de politici dit signaal duidelijk oppakken en transbelangen boven partijpolitieke belangen stellen. Of het lukt? We gaan het zien. Ik hoop dat mijn oma overleeft en de wet goed wordt. Er is nu een race naar de top aan het plaatsvinden. Wie gaat het worden? Ierland? Malta? Albanië? Andalusië?


¹Twee citaten zijn hier samengevoegd. Zie origineel op http://www.ociogay.com/2013/11/09/entrevistamos-a-kim-perez-f-figares-la-militante-transexual-andaluza-en-huelga-de-hambre/

Veranderingen

Nog voor het jaar uitgaat wil ik een aantal veranderingen starten, meedelen. Bij deze dus..

De grootste: ik ga weg bij TNN en ik ga voor mezelf beginnnen. Wie mij van dichterbij volgt kan gevoeld hebben dat het niet altijd boterde, en dat soms het onderscheid tussen moi en TNN weg was. Dat klopt en is op zich niet slecht. Maar er is wel het nodige voorgevallen tussen mij en TNN waardoor ik uiteindelijk heb gezegd: “I’m out.”

Zonder op de details in te gaan, wil ik kwijt dat TNN mij uiteindelijk netjes heeft behandeld. Voor mijn gevoel is men zich echter niet bewust genoeg van interne minderheidsstress en de noodzaak van queer/feministische uitgangspunten in het werk. Daar is mijn vertrek een resultaat van.
Onder het motto Ultreia, altijd door, altijd verder, ga ik evenwel niet bij de pakken neerzitten maar ik start Vreerwerk. Ik wil en moet werken. En dan liefst zoals ik dat wil. Als eigen baas nu. Met een klein maar gaaf team om mij heen, op de achtergrond.

Vreerwerk gaat zich bezig houden met voorlichting over trans en gender-stereotypes. Aan bedrijven, roze netwerken,overheid, wie maar wil. Met een onvervalst mensenrechten uitgangspunt.

In het zelfde kader wil ik genderreflectie geven aan studenten en zulks. Wat betekent die theorie en wat kan ie betekenen. Daarvoor wil ik ook een aantal artikelen vertalen en misschien zelfs enig werk van Beatriz Preciado uitgegeven krijgen.

En ten derde wil Vreerwerk zich bezig houden met internationale trans* en intersekse advocacy. Idee is dat nu vooral via de VN te doen, maar dat is preliminair. En vooral ondergeschikt aan wat nuttig is.

Een andere verandering ..  “Si todo cambia que yo cambie no es extraño” (Als alles v erandert is het niet erwondelijk dat ik meeverander): Ik wil meer in het Spaans schrijven , Italiaans of Portugees erbij leren, maar moet er ook meer rondhangen om iets te kunnen betekenen. Spanje is op een paar punten ver voorbij de rest van Europa. Daar moeten we voordeel me kunnen behalen om Nederland op die (Trans) punten ook weer verder naar voren te sleuren. Nu de politiek niet meewerkt qua besluiten moeten we kijken hoe we de basis versterken. En internationale inspiratie kan helpen daarbij.

Zoals veel beginnende ondernemers zoek ik gaatjes om in te springen, om bruggen te bouwen en ook voor de lezers geldt: heb je interesse in  of belang bij voorlichting, educatie, reflectie op transgender en raakvlakken met werk, mensenrechten, religie ook. Ken je mensen of instanties waarvan je vindt dat ze dat hebben, leg dan contact. Ik ben in te huren daarvoor.

De voorlopige URL van mijn werksite is vreerwerk.wordpress.com en die is nog in een opzetfase waardoor je soms dingen ziet verschijnen en verdwijnen. Tegen de tijd dat ik begin en tevreden ben, zal dat ophouden ;o)

Jouw dood – Testo junkie, hoofdstuk 1

Vertaling van hoofdstuk één van Testo Yonqui. In dit boek beschrijft de Spaanse filosofe Beatriz Preciado haar ervaringen met het zichzelf toedienen van testosteron. Daarbij laat ze zich theoretisch inspireren door mensen als Walter Laqueur, Gilles Deleuze en Felix Guattari, Michel Foucault, Donna Haraway …

Op 5 oktober belt Tim me huilend op en vertelt me van jouw dood. Tim houdt van je, hoewel je hem zelfs in je laatste boeken niet met  [enige]generositeit  behandelde. C’est William, zegt ie me. Hij huilt en herhaalt: C’est WIlliam, c’est William. Ze hebben hem dood gevonden in zijn nieuwe appartement in Parijs. Men wist het niet. Het was sinds twee dagen, de derde. Je weet het niet. Lees verder

Ze kwamen uit de bergen – een transfeministisch manifest

Op een van mijn eeuwige zwerftochten door het Spaanstalig genderweb kwam ik dit transfeministisch manifest tegen.

Op 1 januari 1959 zakten Cubaanse strijdersters* af uit de bergen en namen Havana in, en maakten daarmee een einde aan de bananendictatuur van Fulgencio Batista, die van Cuba het “casino” van de VS had gemaakt. En zo kwamen Fidel Castro en de triomf van de Cubaanse socialistische revolutie. Lees verder

Trots

Eind juni is de tijd van de Prides, de Orgullos, de LGBT Trots. Los van de Bi Transdag in Nederland (13 juni jl, http://bitranshyves.nl) was het in Nederland zoals gebruikelijk redelijk pet, ernstig tam.

Maar mijn ‘vriendinnetje’ in Madrid maakt me bijna stinkend jaloers: een radicale Orgullo (Roze Zaterdag dus) met als thema: “geen Trots met grenzen” (Con fronteras no hay orgullo). Een fukking 700 mensen trok dat. Nou is Madrid vele malen groter dan Amsterdam maar toch… Lees verder

imperfecte vrouw? In wiens ogen, lieverd?

De Spaanse transbreoemdheid, activiste en actrice Carla Antonelli (foto zie twee postjes terug) is al dan inet imperfecte vrouw uit de video Mujer iperfecta”. Het is Spaans, maar de beelden spreken redelijk voor zich. Heb de lyrics nog niet gechecked om hier neer te zetten. Komt wel eens een keer. In de tussentijd: ¡disfrute!