Tag archieven: LGBT

How did we get where we are?

Text of a talk given at the MERLINKA queer film festival in Belgrade December 10, 2015

HOW DID WE GET WHERE WE ARE? INTERSECTIONAL QUEER TRANS ACTIVISM FROM A DUTCH PERSPECTIVE

I have been asked to give a talk on the progress we made in the Netherlands, on the level of LBGTI rights, and what remains to be done. I interpret this as: how did we get where we are?

That means that the first question is: where are we actually? And who is this we that are somewhere?

I argue that the we that has arrived in supposedly LGBT Valhalla, in the Netherlands, is in the end only a pretty privileged group. Although officially all their rights also apply to those excluded. I will show that a legal approach – however needed – always fall short without a focus on what society we need. It will always fall short without anti-austerity, anti-racism, anti-sexism and anti-war politics.

The rights that formally apply to everyone in the country are not in reach of everyone. If you are a trans* person of colour in the Netherlands, and in many other countries, you are supposed to have trouble with your family, and you are supposed to be of a Muslim background. Which means they will pit you either as the enemy and call slurs to deny your humanity including your being, lesbian, gay, bisexual, trans or intersex. Or they accept you happily as theirs – usually as their token trans or gay of colour – and pit you against the others who are thus even more black than before. You as a trans*  person of colour however are suddenly white and semi-privileged. But only partly because you still won’t have a job because of racial discrimination. And when you complain that you have issues in your own community the white people fail to respond. Mainstream LGBT organisation COC does a good job in lobbying and capacity building for minority sexualities and also do lots of trans* political work. The trans* organisation is not capable to do it. As a mostly lobby organisation however their possibilities to garner cultural change are limited. Only under-priviliged minority groups are dong real community building now.

EQUALITY

The Dutch constitution posits all laws apply to everyone equally. Which is not self evident anymore since a couple of European countries adopted strikingly discriminating constitutional clauses.

In Serbia and Poland marriage is only between a man and a woman. Which is naive at best and will create unwillingly male mothers in same sex relationships. Women who thanks to a social life prior to their newly acquired and acknowledged gender are the fathers to their child. And fathers who, thanks to giving birth before legal gender change, also are the mothers of their child. This is a pre-queer genderfuck, unwillingly created recently by naive heteronormative lawyers. So, queering cisnormative discourse, I would incite those MP’s and lawyers to keep on doing this. They bring the world we wish of female fathers and male mothers (next to the more traditional male fathers and female mothers) closer than we could hope for.

Ah, yes. That is an issue still of course. We cannot marry. Well, actually, if we can convince our partners to stick with us, we will have de facto same sex relationships. Of course you can try to prohibit that also, but any lawyer with some sense in their brain will object to that for you endanger the stability of the legal system. So in that case also property rights for partner and children are arranged for.

HISTORY AND OURSTORY

Let me look back in time to tell you about the struggle that we had to get where “we” are, “as a country”. I love this “as a country”, as a nation state. Because it assumes and imposes a collective identity that must be created and maintained, enforced. With all mythology of what being your nationality constitutes. For Serbs you have to be strong, militaristic, war mongering, heteronormative. For the Netherlands its means being a welcoming, trading, gay and tulips loving country. I consider it one of my tasks to tear the rosy pink glasses, with which you look at my crazy country, off your nose.

In the 1960s the Netherlands also knew anti-gay fights. We still have anti-gay violence, and even more anti-trans violence. Actually “gay” did not yet really exists as an identity in the 1960s, most were homosexuals. Yes, words matter. The 1970s saw more and more homosexuals on the streets. I even walked the dogs of a homosexual or gay couple I knew through my parents (I was young and the dogs were big and strong). I was unaware of everything and gay or trans or whatever: fine with me. But homosexuals were in those days still getting conversion therapy and even electroshocks. And suicide was high, an uncle of mine took his life because of homophobia everywhere and surely also in himself.

Trans people finally got a place for medical attention in the 1970s and structurally from the 1980s. Legislation was adopted in 1985 and trans people had to undergo psychological screening, cross gender hormone therapy and genital surgery that made them infertile and preferably changed them “as far as possible” to “the other sex”. The reason why there is relatively low level of transphobic violence in the Netherlands (notwithstanding five killings in twelve years), has to do with this medicalising. We have a medical, even psychiatric condition, we cannot help it, and you are not to beat up mentally ill people. Plus we have a tradition of repressive tolerance. Also of the bad. See Black Pete. As long as you don’t scream too loud we keep it under cover. By the way, in my talk I mostly analyse. I do empathise with all struggles, also of cis straight people, but for that, and how to get forward, we have the discussion and personal talks.

In the meantime, through a tough going on, dealing and wheeling with politicians and several non-religious governments, we have won many rights, most recently the one of all-female parenthood without adoption. Until recently the second mother had to adopt her child. With men we still have issues. Gays, lesbians and bisexuals are protected under general anti-discrimination law, trans people not. Yes, partially, under the sex clause. However to think that works, is naive. Because it does not protect us, aggressors do not see us as women or men, but as freaks. So we are not yet there and in politics the idea is slowly that we have reached everything important.

WHO IS THIS WE

And that brings me to the question “who are ‘we’”? Because when we look at queer rights, trans rights, intersex rights, how effective the protection of people of color is in the Netherlands, we see a gaping abyss. Intersex people, those born with a sex variation, people whose sexed body defies our dichotomous norms that there are only male and female bodies, have NO protection against heteronormative surgeons and endocrinologists. Trans people need psychological scrutiny to concur they are of sane mind in this wish. Only then can they go to the civil registry to change names and gender. Doctors and politicians are still scared shitless of autonomous trans people who without any scrutiny change their gender ad lib. Heaven forbid the bomb under the cisheteronormative system is thicker than blood, starts infecting the majority. Then, if you are a person of color, you are to suffer doubly, both under your cultural heritage and the white cishet system. Pardon, gender dysphoria.

WHAT TO LEARN FROM ALL THIS

I think it is important to learn you need patience and a good inclusive and intersectional strategy. Inclusive of your own minorities, inclusive of people with the right ideas although they may not belong diectly to the LGBTIQ community. For the it is of utmost importance to understand and act after the adage “Nothing about us without us”. Stand with sex workers. For many of us sex work is sort of a passage rite. A period of incredible vulnerability. Talk with Romani people how they are segregated and do not get rights. Many of the trans sex workers in the Yugo region are Romani people and they are shunned by the others. So in a an even worse situation than other trans people. Talk with immigrants about their struggle, see where you can help. Where they can help us. Talk with your intersex activists. Learn how the cisgender heteronormative system works, how it screws up all of your lives. Also that of the cisgender heteronormative people themselves, because they are not in the position to experiment with other ways of living, they are caught even deeper in the Matrix. Poor straight people. I pity you. Our Utopia is polymorphous perverse world where love and sex are no commodities anymore. Where we can frolic and fuck at work – but only with consent. Our future is a stateless queer ecosocialist society. It is a long road and we will know loneliness and bombs on the road, but remember: you never fight alone. Hasta la victoria siempre, comrades!

Trots

Eind juni is de tijd van de Prides, de Orgullos, de LGBT Trots. Los van de Bi Transdag in Nederland (13 juni jl, http://bitranshyves.nl) was het in Nederland zoals gebruikelijk redelijk pet, ernstig tam.

Maar mijn ‘vriendinnetje’ in Madrid maakt me bijna stinkend jaloers: een radicale Orgullo (Roze Zaterdag dus) met als thema: “geen Trots met grenzen” (Con fronteras no hay orgullo). Een fukking 700 mensen trok dat. Nou is Madrid vele malen groter dan Amsterdam maar toch… Lees verder

Allerhande IDAHO & Pride nieuws

Het gaat goed plotseling op het gebied van trans. Er is ook nog heel veel te doen en voor velen zullen de veranderingen niet erg veel inhouden nog maar er is beweging.

Afgelopen dagen was er een menigte aan NGO’s, ambassadeurs en (LGBT)-mensenrechtenactivisten in het Assemblee Nationale van Parijs te vinden. Buiten LGBT-activistenkringen of Nederlandse diplomaten lijkt het stil te zijn hierover in Nederland, maar de Franse regering heeft via staatssecretaris voor de mensenrechten Rama Yade, de eerste zwarte staatssecretaris in Frankrijk, een wereldconferentie georganiseerd over mensenrechten en seksuele gerichtheid en gender identiteit (SOGI). Samen met Nederland en Noorwegen. Noorwegen stuurde hun minister, Nederland stuurde Frans Timmermans (PvdA), staatssecretaris voor Europese zaken. Hij hield een gepassioneerd betoog over hoe een boek van Marguérite Yourcenar hem in zijn jeugd liet inzien dat liefde tussen twee mannen helemaal geen probleem is. Het leek errama yade ernstig op dat ie uit de kast aan het komen was. Boeit me verder niet zo, maar het was een mooi en persoonlijk betoog. De openingsspeech was natuurlijk voor Rama Yade die het doel van de conferentie aangaf: meer handtekeningen verzamelen voor de VN uitspraak tegen SOGI discriminatie en een strategie bedeken om de strijd in de internationale arena verder te voeren: op naar een echte Verklaring van de VN, die gezag heeft en diplomatiek gewicht heeft.

Wegens dit IDAHO (Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie) zijn er ook een paar prachtige toezeggingen gekomen vanuit de regeringen. Minister Verhagen van Buitenlandse Zaken heeft nogmaals nadrukkelijk gezegd dat de huidige Nederlandse wetgeving moet veranderen omdat ie in tegenspraak is met beginsel 18 van de Yogyakartaprincipes van de SOGI mensenrechten: recht op vrijwaring van wrede medische behandeling. Hij gaat bij Hirsch Ballin (Justitie) druk uitoefenen er werk van te maken. Wat betekent dat in elk geval sterilisatie niet meer nodig zal zijn en mogelijk wel meer niet. Afwachten wat het parlement er van brouwt en of er nog helden zijn die willen dat we weer vooraan gaan lopen.

IDAHO A'dam

Het activistencontingent op de conferentie was heerlijk divers. Er zaten zelfs een aantal hetero’s bij – transhetero’s. Wat ook logisch is: er zijn talloze hetero’s onder de transen. Heerlijk om een groep zwarte homo’s en lesbo’s te zien die zich prima vermaakten en zich even geen drukte hoefden te maken over hun sociale situatie en risico’s op dat moment. Ook was de inmiddels beroemde Sunil Pant uit Nepal aanwezig: hij heeft er voor gezorgd als openlijk gay parlementslid dat homoseksualiteit niet meer verboden is, en zelfs is er nu een derde sekse. Over de vraag of  je als ’transgender’ je móet voegen in de derde sekse is geen jurisprudentie over, dus het hoeft niet. Een wet is er überhaupt nog niet over.

Een maleisisch aactiviste was boos dat veel westerse onderzoekers trans sex werkers indelen in de MSM categorie: mannen deie seks hebben emt mannen. Volslagen ridicuul natuurlijk dat idee. Een Filippijnse was zeer scherp op de keuzemogelijkheid: jij bepalt wie en hoe je leeft en hoe je lichaam moet zijn. Een idee dat hier langzaam ook begint door te dringen, nu we het meer over gender en minder over geslacht hebben.

Overal over der wereld zijn ook acties geweest, inclusief in Amsterdam (dUh ;o) waar een vijftig tot zeventig mensen vanaf het (sic!) naar de Dam gingen om tegen transfobie en homofobie te zoenen.

Wat het voor mij persoonlijk extra gezellig maakte is dat mijn Chileense broer ook over was en we samen Parijs onveilig zijn gaan maken. Hij had nog een fles heerlijke Chileense wijn meegenomen en een boek over de geschiedenis van de Chileense homobeweging – dat laatste op verzoek. Geschreven door “el Che de los gays”.

Op de internationale IDAHO site vind je verslagen en foto’s van vele acties over de wereld. Ik ben blij en trots mee te heben georganiseerd aan de internationale activistenbijeenkomst en de Amsterdamse kiss in waarin we ook nog een paar gristenen probeerden te bekeren dan wel hun duivel uit te drijven. Gekke mensen.

imperfecte vrouw? In wiens ogen, lieverd?

De Spaanse transbreoemdheid, activiste en actrice Carla Antonelli (foto zie twee postjes terug) is al dan inet imperfecte vrouw uit de video Mujer iperfecta”. Het is Spaans, maar de beelden spreken redelijk voor zich. Heb de lyrics nog niet gechecked om hier neer te zetten. Komt wel eens een keer. In de tussentijd: ¡disfrute!

Mijn helden

Gisteren college gegeven aan Amerikaanse Studenten van de Council on International Education Exchange over Trans in Holland what’s hot, what’s not. Daar kregen Bastiaan en ik de vraag of we ook transgender rolmodellen hebben buiten de binary. Ik moest even denken en kwam toen uiteindelijk op drie mensen uit.

Kate BornsteinAls eerst en belangrijkste Kate Bornstein, the queer and pleasant danger. Vanaf het moment dat ik Gender Outlaw in handen kreeg en ben gaan lezen viel er een hoop z’n plaats. Al was het maar door de humor die ze gebruikt. Een heerlijk boek. Daarna heeft ze nog My Gender Workbook geschreven, maar dat had ik niet erg nodig Volgens de test die ze daar gebruikt ben ik ongeveer genderqueer vanaf het moment dat ik ter wereld kwam of nog eerder. (Aan het andere eind van de schaal staat Captain James T. Kirk)

Ondertussen bedenk ik mij dat het eigenlijk alle drie ‘vrouwen’ zijn, mijn helden. Hoewel vrouwen .. Kate Bornstein ziet zichzelf meer als queer en voorbij gender – maar wel bij dat ze haar lichaam heeft vervrouwelijkt. Butler ziet zichzelf nog wel als lesbisch maar “vrouw” is een verhaal apart. En Preciado: die beweegt zich in hoge theoretische sferen.

Judith ButlerHeld nummer 2 is beroemd geworden met het doorvoeren van de deconstructie van gender. Als taal performativiteit is, is alles wat we met taal doen dat ook. Dus gender ook, want gender is een talig iets. Gender is ook geleerd door imitatie van voorbeelden. Iets wat we gezamenlijk doen en waar geen oorzaak of eerste dader is.  Ze schrijft niet alleen over gender, maar ook over taal: “Excitable speech” gaat helemaal over Opgefokte taal (titel van de Nederlandse vertaling.) Judith Butler (over haar heb ik het) is een ‘lesbische’ ‘vrouw’ en professor retoriek en vergelijkende literatuurwetenschap in California.

Beatriz Preciado

Held nummer 3 is in Nederland volslagen onbekend. Ik leerde van haar bestaan halverwege mijn Chili-fietsreis toen ik van een vriend in Osorno een exemplaar van het nulnummer van Torcida (Queer) kreeg. Daarin was haar Tegennatuurlijk Manifest gepubliceerd. Ze schrijft in het Frans en in het Spaans, Haar boeken zijn wel in het Duits, maar niet in het Engels vertaald. Wat ik weer een leuke zet vind. Morgen koop ik haar nieuwste boek Testo Yonqui (Testo[steron] Junkie). Preciado is ook het meest consequent: zij neemt testo en is nog steeds een zij. Ze gaat voor die extra  en reconstrueert zichzelf. Ik heb er over gelezen en gezien maar nog niet genoeg om er echt en vinger achter te krijgen. Hoop haar te ontmoeten wanneer ik eens in Parijs of Madrid ben.

Europese transfobie

Vandaag heeft het Grondrechten bureau van Europese Unie het tweede deel uitgegeven van een rapport over de situatie van homo’s, lesbo’s, biseksuelen, transgenders en transseksuelen. Deel 1 stamt uit 2007 en gaat vooral over de juridische positie. Het huidige deel gaat om over de sociale positie. Over de geleefde werkelijkheid. Lees verder

EU-verkiezingen en diversiteit

Gisteren was ik in Amsterdam op een debat georganiseerd door diverse groepen van onder  de diversiteitsparaplu van Groen links. Het was een combinatie van kennismaken met de kandidaatlijsttrekkers en horen wat GL vindt van diversiteit, en hoe ze dat in Europa (in het EP) willen doen. En ik ben es gaan kijken (online) wat D66 nou eigenlijk vindt. Eens kijken of ik tot een beredeneerd stemadvies kan komen. Lees verder