Tag archieven: feminisme

Hoe heb ik het lef

Ik ben nu bijna een jaar of veertig maatschappelijk actief. Mijn eerste ‘wapenfeit’ was denk ik het meedoen aan de regionale organisatie van de Stroomgroep Haarlem-IJmond in 1978/79. IK deed mee, ging mee  naar de demo tegen opslag van hoog radio-actief kernafval in de zoutkoepels van Gasselte en Gasselternijveen in Drenthe. In dezelfde tijd was ik met mijn ouders bij een demonstratie tegen Berufsverbote (voor linkse leraren en ambtenaren) in Duitsland. IK meende dat ik ook bij een anti-Franco demonstratie ben geweest in die jaren, maar dat bestrijden mijn ouders. wel liepen we vaak in Vredesweektochten. Jong geleerd, oud gedaan zeggen ze.

Poster voor demo tegen opslaf atoomafval in de zoutkoepels

Iets ouder (begin twintig) was ik regelmatig te vinden op Woensdrecht, bevriende vredeskampen en acties in Amsterdam, van onder meer Flikkers tegen Militarisme. Het waren de jaren van de kruisraketten (weer zo’n laffe CDA actie om ze binnen te laten)

Het waren de linkse jaren in Nederland die spijtig genoeg door zware medeplichtigheid van de PvdA onder ex-vakbondsleider en later bankbestuurder Wim Kok (verrader van de arbeidersklasse) en CDA (Lubbers) Of VVD (Wiegel, Bolkestein en ander booswichten) met hun Paarse kabinetten ongedaan zijn gemaakt.

In diezelfde jonge jaren dat ik op school zat had ik goede godsdienstles die mij leerde hoe Bijbelverhalen dan wél gelezen willen worden en zo kwam ik begin twintig bij Frans Breukelman terecht van wie ik uiteindelijk achteraf meer heb geleerd dan toen ik er zat. Zijn zwaar performatieve colleges vol verkondiging vanuit de tekst zelf, leerden dat het ging om het verhogen van de laagsten. Daarmee was ik via de basisbeweging al redelijk vertrouwd geraakt.  Dus studeerde ik een tijdje theologie.Ik stopte daarmee toen ik zag dat de strijd voor het socialisme niet perse een studie theologie behoeft (en er was al Opstand, van Christenen voor het Socialisme). Zoals een medeactivist zegt: daarmee besmet raak je dat niet echt kwijt. Heb ik ook geen probleem mee. De apostel Paulus schreef al “Probeert alle dingen en behoudt het goede” 😉

Het moet halverwege die jaren ’80 zijn geweest dat ik kennis maakte met een band die hun tribe ook wel “Sons and daughters of Thunder and Consolation” noemt: New Model Army. Hoewel zanger Justin Sullivan in een recent interview zegt dat ze een gewone band zijn en niet een politieke band (à la RATM? of Crass of Public Enemy?) liggen hun wortels in de punktijd en snijden ze altijd maatschappelijke politiek thema’s aan, al is dat misschien meer Justins idee dan dat van de rest. In elk geval hebben hun politiek geïnspireerde liederen bij mij  een goed klankbord gevonden. The Charge (over de Britse mijnwerkersstaking), Here comes the war, Burn the castle, Eyes get used to the darkness zijn voorbeelden van Thunder. Consolation vind je in Autumn, Green and Grey, Vagabonds, I need more time … Eigentijdse psalmen als het ware 🙂

"Let's stop tolerating" or "accepting" difference as if we're not SO much better for being DIFFERENT in teh first place. Instead let's CELEBRATE difference becausei nthis world it takes a LOT to be DIFFERENT"

Ik heb dus eigenlijk gewoon een goede achtergrond gekregen in denken over kijken naar en handelen voor rechtvaardigheid. En kennis van geschiedenis van onderliggende groepen heeft ook geleerd dat er altijd verzet is, en dat verzet uiteindelijk loont. voor de lange adem heb je inderdaad ook kennis nodig, naast alleen maar inspiratie. Dus Marx/Mandel lezen, Franz Fanon, Audre Lorde en Maya Angelou en bell hooks over zwarte geschiedenis, literatuur en politiek, Federici en Meulenbelt voor feminisme en Judith Butler en Kate Bornstein om gender beter te begrijpen en te ontleden. Plus alles wat dit verbindt (en waar staat lezen kun je ook denken aan lijken en luisteren). Denk nou niet: jeuk wat veel. Een groot deel is ontgiften (en genieten van mooie taal) want je leert overal zoveel verkeerde zaken …

Ben ik dan een “linkschmensch” zoals raar-rechts dat tegenwoordig noemt? Yep, en proudly so. Nu met een stel andere Amsterdammers bezig de stad BIJ1 te krijgen en radicaal verbindende politiek te gaan voeren. Als je mij ziet zitten daarbij, kun je dat laten weten door op 12 maart volgend jaar op mij te stemmen, lijst BIJ1 (nummer komt in februari), nu op nr. 8.

Veel inspiratie voor een goed jaar vol verbinding, vooral buiten de instituties, maar ook er binnen. Met vegan spekjes of zo 😉

 

Destroy the cis-tem (on the occasion of International Women’s Day 2015)

Tonight I want to talk you about the “cistem”, about the role of some  “feminists” in the cistem. And for that I need to explain a lot of other things first. Like who is trans*? And who counts as trans*?

transfeminismI will give you a bit of basics on trans* and trans* people, because usually not even most trans* people directly know everything. Maybe a bit of a comedown, but we are not all experts. Some people just want to live their life.

  • Trans people are those who change their legal gender because that other option fits better.

  • Trans people dress up, cross dress. Sometimes seriously, sometimes less seriously. Some identify as cross dressers, some don’t. And some don’t dress up at all.

  • Trans people are those who choose medical assistance to get their body (better) aligned with their identity. But many don’t do that, for various reasons, including lack of access to (affordable and good quality) trans health care.

  • Gender identity is the deeply felt personal conviction of being of some gender, and that is not by definition male or female.

  • Gender theory is evil, gender studies less so.

  • Gender diversity is global and of probably all times.

  • Some trans people are bitchy and others are stupid or dumb.
    Just like with cis people. But definitely more beautiful 🙂

  • More than 40% of trans* people have pondered suicide.

  • Since 2009 more than 1,700 trans* people have been murdered. In Europe Turkey and Italy are the worst. The Netherlands had two killings last year.

  • Some of our worst enemies call themselves feminists

  • We write trans* with an * to include all diversity within trans*

Terminology

We have to be careful with terminology. Careful with male and female, because these are not neutral terms. They contain many assumptions. And when you are not aware of that, you easily end up with the wrong feminists.

It seems we are all born with gender identity, probably in a rudimentary form. Actually I don’t think that is so important. We are human beings and thus endowed with rights. Also if we would not have any gender identity. Probably I am only preaching to the choir when I say that gender or gender identity is a social construction. The debates around this just change on how that works, hardly on the fact. Except that Judith Butler made clear how much sex and gender are a Siamese twin. There is no gender without sex, and sex without gender is incomprehensible.

Already in the 1970s feminism started to dismantle the patriarchal idea of a direct coupling of body and role. The famous statement that biology is not destiny. In the 1990s this was taken radically further and now again. The important contribution, that trans* has for feminism is showing ever more clearly that having a certain body is not a prerequisite for certain identities and expressions. I think that trans* nowadays makes very clear, how much patriarchy and moral conservatism hate autonomous people self determining the identity that lives in their body.

laverne

Kyriarchy

What cis and trans* feminists of any gender have in common is an elevated interest in dismantling patriarchy, or kyriarchy if you want. Only some – mostly white middle class cis women – forgot to read on since the 1970s. They still stick with the idea sex is immutable and gender is only roles.

And actually you may not be free from that either. Hopefully just because you don’t know better for never having messed with it. Maybe the easiest way is to just say what I and many other trans people expect, above all in feminist circles.

  • An easy one: we have pronouns, like you. If you don’t know for sure, ask us how we want to referred to as. Don’t assume either he/she not ze/they/xie. Better ask, than fuck up. Because of endless misgendering we are a bit sensitive about it.
  • We take the bathroom we want to take. Because it is the one indicating where people of our gender should go. Or just because it is the first toilet door on the left. Who cares.
  • Just like everyone we have a right not to be harassed wherever we go, including the right or wrong bathroom. What’s a wrong bathroom anyway. Maybe one that is defunct.
  • If I identify as a woman – however my body and especially my genitals may look – I have the right to shower with the other women. Naked. Also if I still have my native “male” genitals.
  • Nobody has the right to harass someone. For whatever reason. So support your trans sisters if they would have trouble because they don’t look not cis enough. Not being used to things, is not a reason to protest or to question someone’s identity.
  • Same applies in reverse: trans men are men and actually everyone is the gender they say they are. Same with me, whatever body parts you see or I have, they don’t define me.
  • Just that you have a womb (if you have one) doesn’t make you more a woman than someone who does not.

The biggest and I think simplest link between trans* and feminism is that trans* people are being confronted time and time again with social sexism and ingrained misunderstandings about bodies and roles and identities. Where even science starts to agree with us, not only the social sciences. There are more than two sexes, some five or nine. And there are a zillion of gender identities and expressions. Feminism states already from the beginning that biology is not destiny. Except for some people of course when you were born with a penis. Then biology is destiny. All of a sudden. And then the genitals and the gonads and chromosomes suddenly make the woman, doing away with all complexity of bodies and genders. In that sense I consider them quite silly.

And of course trans* feminism is multi-coloured and anti-racist – as all serious feminism should be. We don’t want to repeat the arrogance of 1980s mainstream white feminism that kept out women of colour and anarcha-feminists. Something improbable anyway these days: current feminism strikes me as becoming (finally)  rather inclusive of colour. Still feminism still is a complicated question, also in the students’ movement. Issues as colour, ableism and class need to be addressed everywhere all the time (Vrankrijk being not accessible to dis_abled people and non-smokers is also a feminist issue).

TERF

Some history or herstory on TERFs, the Trans Exclusionary Radical Feminists. And some names. Actually the TERF story can be done away with by logic and opening up. Because it is logic fallacies and myths.

As so many things, it started more or less in the USA. In the 1970s. With a certain Janice Raymond. She wrote a book advocating for her vice, titled “The Transexual Empire : the making of the she-male”. Under the guise of scientific freedom and the freedom of press, the book itself is just semi-scientific rubbish as there has been before and has been afterwards, like Michael J. Bailey’s “The man who would be queen”. However, Raymond did not just write a book, she actively campaigned at then president Ronald Reagan for the closure of all gender clinics in academic hospitals and non-financing of trans friendly therapists, by which she actively and willingly endangered the lives of many trans people. Also her ideas directly or indirectly instigated a troupe of lesbian “avengers” on the trail of trans sound engineer Sandy Stone who worked at Olivia records, a radical lesbian record label. Stone was out and had the full support of the crew, but had to got into hiding because of the lesbian killers on her trail. If you don’t take my word for this, check the interview that Transadvocate had with Stone.

Fast forward to now: “theoretical” TERFness seems to be an Anglo-Saxon game. The biggest trans* haters live in the UK and in the US, and all are cis white middle-aged lesbians. Janice Raymond doesn’t do trans* anymore, she only does sex work-hate now. But the Big TERF is Cathy Bug Brennan, a lawyer at the Maryland bar. She is one of a bunch of active doxxers. “Doxxing” is revealing the name and whereabouts of trans women who often don’t use their daily names online. By doing this Brennan and friend Gallusmag endanger the lives of many trans women – and enjoy it. By the way, since October 28, 2014 we know who GallusMag or GenderTrender is, we have a picture of her. Her name is Linda V. Shanko.

In the UK we have Julie Bindel, Sheila Jeffreys and some others, also Germaine Greer who tried to get rid of a trans woman astronomer at Cambridge university. I know of no famous Dutch transhating feminists, but there certainly are a couple of them.

The nicest things they do or say about us is misgendering us, but they also engage in doxxing and talking us out of existence. Calling us male lesbians, men’s rights activists … they are in favour of so-called “bathroom bills” that exclude and forbid trans girls and trans women to use the women’s bathroom. Forbids them to pee actually, because you don’t go into the men’s room. They are a bunch of fanatic hating racist cis women (not all lesbians) that corner trans* women and endanger their existence because we need to stop living.

Dutch trans negative feminism is mostly cis women who are scared for trans women flagging their penises in their face, when in the bathroom or in the shower. That is what we do, it is our greatest pastime: waving our mighty tranny dicks into a cis woman’s face. Right. Complete and utter bullshit.

Cotton ceiling

An important misappropriated issue trans women are facing is the so-called “cotton ceiling”. So-called radical feminists blabber they are forced to have sex with trans women, because these are women and of course all women want to sleep with all other women. Analogous to the glass ceiling this describes the virtual isolation and lockout of trans* women where it concerns sexuality and relationships. It’s about the intersection of desirability and with transphobia and transmisogyny. The cis-academics among you all love us for research. But you never love us. Trans people are in almost all environments radically not loved.

And when, then it hardly goes beyond the underwear. Of course I must not bear the sins of a single researcher on all the others. #notallresearchers, #notallwomen, you know. And #yesalltrans people. My own experience appears to find collective recognition. So nowadays I only hang out with some of them, who happen to be my friends and quit trying to fuck my way into academia 😉

I would actually say: try us out. Not as in taking a trial subscription, but open up to us, explicitly. Be revolutionary and love a trans/inter person! Confront the unknown. We have to do it every time when we engage with a cis person. I do not want your acceptance, I want your transformation and don’t take “later” for an answer. You can help, you should help. The recruiting office is open after the discussion.

This is the text of a talk I gave on the occasion of March 8, 2015, International (Working) Women’s Day, in Casco, Utrecht.

Gender .. het blijft ingewikkeld

Hoe zit dat nou met trans* zijn? Is het aangeboren? Verworven? Aangeleerd? Wanneer tel je mee als trans*? Lastige vragen waar ik zelf soms ook nog tast naar het precieze antwoord en vooral één ding heel zeker weet: heel erg veel mensen hebben het gewoon fout en de oude feministes hebben het heel wat beter begrepen dan hen erkenning toevalt. Lees verder

Close, but no cigar

Niet dat het onverwacht is, maar de regering neemt transgenders niet serieus genoeg. Zoals het er nu uit ziet, krijgen we veel kruimels toebedeeld maar mogen we niet zelf het recept van de taart bepalen. En daar is de “transbeweging” niet kritisch genoeg op.

Vanmiddag heeft de regering via een persbericht laten weten dat de ministerraad het voorstel voor wijziging van de wet op de geslachtswijziging naar de Raad van State doorstuurt. Mijns inziens moeten we geen genoegen nemen met het voorstel zoals het lijkt te zijn. Al zitten er zeker verbeteringen in, het gaat voorbij aan de kern. Die kern is zelfbeschikking. Van een conservatieve regering valt dat ook niet te (uit zichzelf) verwachten.
Deskundige
Door te verlangen dat transgenders een verklaring overleggen van een externe deskundige, continueert men de maatschappelijke transfobie. Die deskundige zal hoogstwaarschijnlijk op grond van allerlei deskundigheid nagaan hoeveel procent de cliënt voldoet aan het idee van transgender. Die ideeën haalt men dan uit wettelijke en medisch/psychologische kriteria vandaan. Die zonder onze medewerking en over onze ruggen tot stand komen. Dat is sinds Harry Benamin en John Money niet echt veranderd. Dus dat is geen zelfbeschikking.
De officiële instanties lopen einden achter bij de mondiale transgenderbeweging. Dichtst bij komt de WPATH maar die wordt ook voor een groot deel door niet-transen beheerst en hun laatste Standards of Care geven ons geen autonomie nog. De APA blijft vinden dat we een geestesziekte hebben en bij de WHO moeten we maar afwachten of we het gaan halen (al zijn daar goede ontwikkelingen).
Geheel in de lijn dat deskundigen bepalen hoe het met ons is, en nog vinden dat we supervisie nodig hebben, wenst de Nederlandse regering vast te houden aan de opinie van een externe deskundige die bevestigt wat wij vinden, die vaststelt dat wij serieus zijn in onze gevoelens.
Die protocollen gaan er ook van uit dat buitenstaanders dus niet alleen weten hoe wij werken, zij mogen (dus) over ons beslissen. Zoals Petra Kramer tweette: “Transgenders met >15% queer worden verboten”.
Deze constructie is risicovol omdat transen afhankelijk blijven van een politiek klimaat. In deze crisistijd waar alles onderuit wordt gehaald en bevolkingsgroepen tegen elkaar uitgespeeld, is dat riskant. Ook misinformatie, gebrek aan clue, kan al tot problemen leiden. Zoals het persbericht van ANP.
Zelfbeschikking
Vrouwen eisen al jaren lang het recht op zelfbeschikking over hun lichaam. Zij bepalen of, hoe en wanneer ze anti-conceptie gebruiken. Zij horen te bepalen of ze abortus plegen. Daar mag geen staat tussen staan. Dat is helaas nog steeds wel het geval en er zijn ook in Europa staten die abortus verbieden (Ierland, Malta). Dat zijn ook staten met felle politieke tegenstand voor vrouwenrechten. Als het had gekund hadden ze waarschijnlijk vrouwenkiesrecht, echtscheiding en andere autonomie nog steeds tegengehouden. In Nederland is de abortuswetgeving ook verre van perfect en proberen de mannenbroeders regelmatig de klok terug te draaien.
Feministen benadrukken ook nog steeds dat er nog veel moet gebeuren voor Nederlandse vrouwen echt zelfbeschikkingsrecht hebben. En de transgenders fietsen daar achteraan.
Publieke transfobie
Misinformatie gekoppeld aan gebrek aan autonomie tot zorgwekkend effect dat als er een reden wordt gevonden de transfobie weer omhoogschiet. Dat zagen we de laatste weken ook in Groot Brittannië en Ierland met een advertantie van gokbureau Paddy’s Power rondom de paardenraces. Meteen schieten de negatieve reacties tegen transen weer omhoog. Terwijl kort ervoor een stevige klachtprocedure was opgestart voor een speciale commissie (Leveson inquiry).
De Nederlandse pers is ook niet respectvol of zelfs maar neutraal tegenover transgenders. Er worden nog steeds onheuse grappen over gemaakt, die over Surinamers of vrouwen niet kunnen. Homoseksualiteit wordt in mannenkringen gebruikt om de eigen mannelijkheid af te schermen voor kritiek. In zo’n klimaat is het niet raar dat  gendervariante jongeren vele malen hogere cijfers voor zeflmoordgedachten hebben dan alle andere groepen.
Genderpolitie
Dat alles – de abortuswetgeving en de transwetgeving – heeft te maken met het feit dat we nog steeds in een sterk door mannen gedomineerde maatschappij leven met weinig vrouwen en holebi’s in hoge posities. Die heteronorm is in Nederland heel sterk gevestigd. Zo sterk dat ook de holebi’s zelf vaak vinden dat “doe maar gewoon dan doe je gek genoeg” op hen van toepassing is. Ze zijn vaak zelf genderpolitie voor hun uitgesprokener collega’s. Van deze heteronormatieve en cisnormatieve tendens hebben veel transen ook last: alleen “transseksuelen” zijn echte transen. Alleen wie man/vrouw-zijn omhelst, telt. Passabiliteit is de norm. Dat men dit vindt is niet raar: in een wereld die van je verwacht dat cis en hetero bent, is het vreemd niet beïnvloed te raken daardoor. Maar dat het zo sterk is .. Genderqueers zijn moeilijk te vinden en zijn ook niet erg geliefd in de scene.
Beweging
Mijn kritiek op de “transbeweging” is ook dat ze te gemakkelijk van een mijlpaal spreekt. Ik zet “transbeweging” heel bewust tussen quotes, want we hebben geen beweging. We hebben een LHBT organisatie die trans er bij doet, het COC, en we hebben een ’trans COC’ in de vorm van TNN. Beide houden zich vooral met het maatschappelijk middenveld en de politiek.  Dat is nuttig werk, maar maakt geen beweging. Wat wel nodig is om draagvlak te creëren en te verbreden.
Kortom: close but no cigar. We krijgen meer taart maar mogen niet zelf bepalen hoe die taart is samengesteld. Hopelijk kunnen we het in de Kamer nog wat verbetern.

Ze kwamen uit de bergen – een transfeministisch manifest

Op een van mijn eeuwige zwerftochten door het Spaanstalig genderweb kwam ik dit transfeministisch manifest tegen.

Op 1 januari 1959 zakten Cubaanse strijdersters* af uit de bergen en namen Havana in, en maakten daarmee een einde aan de bananendictatuur van Fulgencio Batista, die van Cuba het “casino” van de VS had gemaakt. En zo kwamen Fidel Castro en de triomf van de Cubaanse socialistische revolutie. Lees verder