De het een jaar

Goed, nog even en 2010 is voorbij. Ik voeg me ook maar enigszins in het rijtje obligatoire eindejaarsblogs: watskeburt en hoe verder?

Afgelopen jaar is vooral gedurende de eerste helft spannend geweest: meehelpen de eerste echte wereld-transconferentie opzetten. Veel geleerd, veel samengewerkt, boos geworden, enthousiast geweest .. leven dus. Een van de resultaten, misschien wel het belangrijkste is dat er uiteindelijk een alternatief behandelprotocol uit is voort gekomen. De engelstalige versie is inmiddels ook beschikbaar (mail me maar even dan zoek ik hem op).
Door deze zakelijke omstandigheden (de conferentie was in Barcelona) en enige redelijk plezierige persoonlijke (vrienden en een fling in Spanje) is het een behoorlijk Spaans jaar en geworden y me gustó mucho.

Politiek, ook bewegingspolitiek, is het zeker tweede helft van het jaar best zwaar geweest. Projecten willen niet goed van de grond komen omdat er te weinig menskracht is, er waait een koude en harde rechtse wind terwijl minder mensen dan ooit echt tijd hebben zich in te zetten daartegen. Dat zuigt.

Intertransionaal is het een goed jaar geweest, waar ik her en der wat aan heb kunnen bijdragen. Helaas niet zoveel als ik wil: deelname in TGEU stuurgroep is aan mijn neus voorbij gegaan. Nuja, volgend jaar biedt mischien weer nieuwe kansen. Heb nog een klus liggen die af moet: hoe zetten we een internationaal netwerk van activisten op. Daar een plan voor maken en mensen en geld bij elkaar schrapen. Aangezien dat niet samen lukte, zal ik dan maar zelf de aftrap doen en gaan spelen, kijken of ik voor de tweede helft een team bij elkaar krijg. Moet via netwerken toch meer voor elkaar kunnen krijgen.

Het jaar eindigt behoorlijk naar en heel goed tegelijk. Een heel goede vriendin van me is haar huis ontvlucht wegens langudrig en ernstig partnergeweld en verblijft nu elders. Gelukkig begint ze weer te leven en is ze niet alleen gekreukt en gesloopt. Het komende jaar wordt gegarandeerd beter. Voor haar ex hoop ik dat die dader-therapie krijgt zodat ze zelf ook nog een beetje leven krijgt straks.
Wat voor mij  heel leuk is, is dat Cupido eindelijk eens in de roos heeft leren schieten. En dus op het juiste moment een lijntje door mijn hart en dat van een zeker ander iemand heeft geschoten. Door gelukkig toeval (nuja, toeval) verblijf ik stuk vaker in Rotterdam dan ik had gedacht, en beter dan ooit. Goed voor mijn ‘schizofrenie’.

Ik kan niet tegen eenduidige keuzes en niet tegen opgelegde binariteiten. Dat laatste is heel natuurlijk: de basis van ons bestaan is 3 niet 2. Kijk maar naar de quarks (in de Natuurwetenschap en Techniek van januari staat er een leuk stukje over). Waarom zou het bij de mens dan anders zijn?
Ik heb dus langzamerhand één been in Mokum en één in Rotjeknor, één in Nederland en één in de Spaanstalige wereld (Spanje, Chili). Ik balanceer op de dunne draad tussen parlementair werk en radicaal buitenparlementair activisme. Heb eindeloos geduld en tegelijk ben ik opvliegend. Ik voel me wel goed in die situatie, behalve wanneer ik het gevoel krijg dat er aan m’n evenwichtslat wordt getrokken en ik dus tussen de wal en het schip lazer.

Ik heb vrij weinig geblogd dit jaar. M’n vrienden vinden me terug op twitter en facebook, waar ik wel behoorlijk actief met de wereld verbonden ben (en dan de kranten en boeken nog voor de tragere poot). Maar ik heb wel belangrijke dingen eindelijk eens uitgezocht, qua persoonlijk en politiek leven. Dat scheelt weer energie voor volgend jaar.

Wensen voor het komende jaar:

  • Eindelijk significant grotere transgelijkheid in Nederland
  • Idem elders: dat mijn vrienden in Turkije, EU en Afrika eindelijk kunnen opademen
  • Dat de regering Rutte opkrast en er iets beters voor in de plaats komt
  • Dat de trans/queer foto-expo in de Melkweg en de inernationaal transpolitieke vergadering begin februari goed loopt en hopelijk ook het symposium en feest krijgt dat het nodig heeft
  • Meer leuk werk voor me eige en voor wie mij lief zijn
  • Artikel schrijven en publiceren in Tijdschrift voor Genderstudies of de Lover
  • Strijd: Fight war not wars. Mooi ‘weest!
  • Kwalitijd doorbrengen met m’n lief en andere dierbaren

U krijgt een kopje van Tijger. En tot slot:

Alles verandert

en als alles verandert,

is het niet raar dat ik ook verander”

“Cambia, todo cambia

y si todo cambia,

que yo cambie no es extraño”

(Mercedes Sosa)