Maandelijks archief: juni 2009

Inspiratie

Inspiratie is erg belangrijk in het leven. Maakt alles een stuk zonniger. Vorige week kreeg ik al weer inspiratie voor kleermaken, nu nog voor schoenen. Of een hoed (wie suggereerde dat toch?).

Maar wat ik belangrijker en leuker vind: ik heb eindelijk inspiratie om een groter coherent, uitgebreid en ‘moeilijk’ verhaal te schrijven over transzaken. Niet meer alleen van die blogpostjes, oprispingen, maar een boek-achtig iets (misschien wel een boek!)

Het idee (voorlopig): uitgebreid schrijven over gender als historische constructie, als archief van woorden en dingen, als vertoog dat mensen in twee hokjes duwt, soms in drie, maar dan nog afgeleid van twee vaak. Met die bril kijken naar hoe trans is geconstrueerd in Nederland, welke consequenties het heeft (gehad) op persoonlijk politiek, medische en juridisch gebied. Enige geschiedschrijving ook van trans in Nederland. Ik wil laten zien wat die vertogen die constructies met echte mensen doen.

Dit is natuurlijk heel uitgebreid en tamelijk vaag. De bedoeling ervan is dat ik een aantal zaken voor het voetlicht breng die nu erg verborgen liggen. En het moet enigszins te begrijpen zijn voor niet academisch aangelegen mensen. Misschien komt er ook een politiek pamflet uit. Weet ik allemaal nog niet. Maar ik voel me er wel erg ‘jumpy’ bij. En da’s goed. Nieuwe liefdes en nieuwe hobby’s hebben dat effect op mij.

Nu vraag ik me alleen nog af ik er een apart blog van ga maken, of dat het grotendeels offline doe met een goed schrijfprogramma. Risico van blog is dat mensen er gebruik van gaan maken. Dan kan ik beter stukjes neerbloggen en reacties zien te vangen. Want het co-creatie idee spreekt met toch ook wel aan. Of wel bloggen (kan ik het op mijn eigen domein houden hoef ik geen google docs te gebruiken) en dan sommige postjes privé, ander publiek. We zien wel wat het wordt maar ik ben blij om weer es een ei te kunnen leggen en uitbroeden.

boek

Kleermaken

Sinds kort geeft artgrrl een naaiklasje. Ik heb laatst stof gekocht ook daarvoor, maar was daar vervolgens geheel niet blij mee. Ook niet met het broekpatroon dat ik aan het maken was. Dus vorige week was – naast dat m’n arm stuk as en ik dus überhaupt niet echt wat kon doen – ik niet erg in de stemming ondanks de aanwezigheid van diverse leuke mensen. Maar zoals wel vaker leidt onvrede tot creativiteit en borrelde het idee van een mannenrok weer naar boven.

Vandaag eindelijk rondgekeken en ook wel wat gevonden wat ik zelfs met die ‘lelijke’ stof kan maken. Ik heb bij Amok in Bern heel fraaie ontwerpen gezien waarvan ik er een ga klonen – min of meer. Ik wil er wel meer hebben en /of maken maar begin bij de leukste die ik mooi ook met mijn gekochte stof kan maken.
Wellicht dat ik wel verder ga met een aantal andere modellen. Ben helemaal niet tevreden met mijn regelmatig te mannelijke look. Maar daar wordt dus nu aan gewerkt :o)

Bruine werk rok (Amok, Bern)

Nederland dwingt tot transseksualiteit

Het moet maar eens duidelijk gezegd worden: Nederland dwingt mensen tot operaties als ze hun lichaam anders willen bewonen dan gewoon is. Dat betekent dus dat Nederland de integriteit van het lichaam schendt en daarmee de Universele Verklaring an de Rechten van de mens schendt (UVRM art. 5). Heel boud gesproken: Nederland zou zich daarmee schuldig kunnen maken aan wrede, onmenselijke of onterende behandeling.

Wie anders is wordt niet erkend tenzij hij/zij medische behandeling ondergaat. Dat is in strijd met het recht op bestaan als persoon voor de wet. (UVRM art. 6)

Nederland schendt ook de vertrouwensrelatie tussen patiënt en arts. Alleen als je je transseksueel verklaart mag je je registratie wijzigen. En dat moet een brief van een ter zake kundig arts aantonen. Die moet ook aangeven dat je zoveel mogelijk lichamelijk veranderd bent. Nederland dwingt je dus tot transseksualiteit als je anders bent. Op straffe van niet erkenning. Lees verder

Nieuwe vakliteratuur

Ik heb ontdekt dat ik toch best veel boeken koop. Vooral als ik in het buitenland zit. Parijs, Berlijn, Madrid … Ik ga niet weg voor ik minstens voor 50 euro aan vakliteratuur heb aangeschaft. Lang niet alles is via Amazon te vinden of te koop bij Vrolijk. Sowieso is er geen Amazon Spanje! Daarnaast: er gaat niets boven het grasduinen door stapels en planken vol boeken. Gelukkig lees ik maar een handjevol talen ;o)

Dit is wat ik de laatste tijd heb aangeschaft:

  • Beatriz Preciado: Kontrasexuelles Manifest
    Geruchtmakende eerste boek van Spaans queer filosofe
     
  • Monique Wittig: Les Guérillères en Le corps Lesbien
    Wittig is beroemd geworden in de lesbische jaren zeventig en tachtig met haar uitspraak dat lesbiennes geen vrouwen zijn: ze onttrekken zich aan de onderwerping door de man (c.q. het hetero-systeem). Uiteraard in het Frans aangeschaft: waar mogelijk moet je de poëzie van het origineel proeven (en je zoekt je de pleuris naar Nederlandse vertalingen). Heb nog ergens in het Nederlands haar roman De Opoponax staan waar ik destijds niet doorheen kwam. Maar deze grondlegster van het lesbisch vertoog blijft van belang.
     
  • Victor Hugo Robles (“El Che de los Gays”, Chili) Bandera Hueca, historia del movimiento homosexual en Chile. Must have voor ‘chilofielen’ ;o)
     
  • Judith Halberstam: In a Queer time and place; transgender bodies, subcultural lives. Nog weinig in gekeken, maar soort voortzetting van zhaar eerder boek Female masculinity waarin zhij kijkt naar hoe ‘vrouwen’ mannelijkheid incorporeren in hun lijfstijl. Queer time and space kijkt nu verder naar trans kunst en cultuur en de trans-‘blik’ (gaze)
     
  • Leo Bersani: Homos. Al uit 1995. Over de risico’s van groep-identificatie: je “homo” verklaren is niet zonder politieke en filosofische risico’s. Beetje voortzetting van Foucaults politiek van “niet zeggen maar doen”. Maar dan anders. Op advies van Halberstam aangeschaft.
     
  • Robert McRuer: Crip theory Standaardwerk dat op zeer leesbare wijze aangeeft wat het belang van een Queer Color Crip alliantie is. Crip is hier geuzennaam van gehandicapten,  “kreupelen”. Queer, handicap, gender, seksualiteit en culturele logica zijn absoluut verstrengeld. Queer denken zoner oog voor “alternatieve lichamen” gaat fout en vice versa ook. Aangeschaft op advies van Halberstam.
     
  • Virginie Despentes: Teoría King Kong. Spaanse editie (vert. B. Preciado). Over de abjecte vrouwen: eerder KingKong dan prinsesje. Hoe vrouwen ‘gemaakt’ worden. “Ik spreek als proletariër van de vrouwelijkheid”, als “sister outsider”. Boos en boeiend boek dat veel vrouwen die zich afvragen waarom ze zich toch zo gemankeerd voelen, een hart onder de riem kan steken. (origineel: King Kong Théorie, Eds Grasset, 2006)
     
  • A qui appartent nos corps? Féminisme et luttes intersexe (Nouvelles Questions Féministes , revue internationale francophone; Vol XXVII,1/2008)
    Zeer goed nummer over feminisme, trans en intersekse. Ieder die Frans leest en zich afvraagt hoe dat nou zit, moet dit lezen eigenlijk. Over medicalisering van lichamen (bekend feministisch thema!), twee seksen is te weinig, wat trans en intersekse bindt … Zeer lezenswaardig, zeker in het hier erg achterlopende Nederland.
     
  • Beatriz Preciado: Manifiesto contra sexual en Testo Yonqui. Haar twee boeken over sekse en gender op haar zeer eigenwijze manier geschreven. Manifiesto Contrasexual heb ik al in het Duits en gaat om het onttreken van sekualiteit en gender aan het heterosysteem, filosofisch en praktisch.
    Testo Yonqui is haar relaas over “vrijwillige zeflintoxicatie op basis van synthetische testosteron van de gevoelens en het lichaam van .P. Dit is een fysieke essay, een autopolitieke fictie of een autotheorie “(voorwoord). “Preciado nodigt ons uit in Testo Yonqui om de gangen van het framacopornografische regime door te lopen: een vorm van heet psychotroop punkig kapitalisme.” (achterflap). Klinkt zeer ingewikkeld, maar als je de terminolgie ontleedt en enig abstract genderdenken gewend bent, is het een prachtig zeer queer boek, niet alleen in thema maar ook in schrijven.
     
  • Paco Vidarte Ética marica; proclamas libertarias para una militancia LGTBQ Een boekje dat uit woede is geschreven in een drie weken tijd. Vidarte heeft het gehad met de krachteloosheid van de ‘homobeweging’ en stelt een radicale ‘nichten-ethiek’ op, voor alle LGTBQ. En i.t.t. veel anderen let hij wel degelijk op vrouwen en trans-eisen. Belangrijkste doel is de lezers (m/v/a) aan het denken te zeten hoe we uit de impasse van de homopolitiek van tegenwoordig komen.