Aanvankelijk was dit een draft voor een postje over chaos en keuzeproblemen. Net als Alexander de Grote duidelijk demonstreerde, moet je lastige knopen soms niet ontwarren maar doorhakken. Bij deze dan. Twee van de drie lastige punten zijn nu opgelost. Ik dubde over werk, reis en een kast. Daarvan blijft alleen werk nog onzeker.

Ik zat te puzzelen over een (letterlijk) passende garderobekast. Probleem opgelost: toch maar een met schuifdeuren gekocht. Moet vrijdag nog even opnieuw naar Ikea voor wat ontbrekende onderdelen, maar dat is niet zo’n punt. Dus dat is geregeld.

Verder zat ik natuurlijk met mijn reis. Als ik alles wil doen waar ik in eerste instantie aan dacht, dan heb ik anderhalve maand nodig en dat gaat niet: eerste dagen van oktober zijn er workshops in Engeland van TGEU (Transgender Europe) waar ik met twee collega-activisten Heel Graag heel wil. Dan moet Buenos Aires maar sneuvelen. Belangrijkst is lopen en varen in Patagonië (zie vorige postje) en vrienden zien. Ik heb het nu zo kunnen buigen dat ik net op tijd terug ben. Zal hooguit een paar uur van de cursus missen. Dus ja, ik ga op reis naar Chili: van 3 september tot 30 september en dan dus door naar Manchester. En daar in Chili zal ik zeker collega’s opzoeken.

Resten nog twee baanmogelijkheden van welke één de gesprekken eigenlijk heeft als ik weg ben, maar die kan het misschien op verzoek wel vervroegen. En de tweede is nu nog vaag, maar daar hoop ik morgen meer van te weten te komen.

Pues: Chile, ¡voy!