Categoriearchief: politiek

Recht vs. volkswoede

De laatste dagen is er in Nederland weer een internetstorm opgestaan. Een “pedojaagster” heeft een website opgezet waarop de namen en adressen van veroordeelde pedoseksuelen staan. En 57% van de bevolking vind dat een goed idee. Zij willen ook de namen en adressen van moordenaars en verkrachters publiekelijk online hebben. Ondertussen heeft de hoster om technische redenen de kwestie afgesloten: te veel traffic en een gericht botnet doen de hele server plat gaan.

Wat de enquête van Eén Vandaag opleverde is typisch voor de populistische stemming van tegenwoordig. De goegemeente heeft emoties en daar moet maar naar geluisterd worden. Gelukkig heeft ook Nederland een rechtssysteem dat zegt (net als het familielid van een inmiddels afgestrafte man) dat iemand recht heeft op een tweede kans. En het volgens goed recht geldt dat las je je straf hebt uitgezeten, dat je dan ‘afgestraft’ bent. Dan is het over. Ik hoop vurig dat politie en justitie niet toegeven aan de volkswoede maar aan volksopvoeding gaan doen. Kennelijk heeft een groot deel van de bevolking geen kennis van basisbeginselen van ons rechtssysteem. Het OM roept terecht dat sommige acties een element van aan de schandpaal nagelen hebben.

schandpaal.jpg
Mijns inziens is dat een van de gevolgen van het sinds Pim bon ton zijnde populisme. “Ik zeg wat ik denk en ik doe wat ik zeg” was zijn motto. Nou was Fortuyn iemand die in elk geval afentoe nog echt dacht. Als academicus was hij gewend zijn gedachten te formuleren. Al waren dat dan vaak conservatieve gedachten. Deze mensen die een botnet inzetten, die zelfs ramen inkegelen: hoeveel stappen is dat van lynching verwijderd? Ze denken ook niet na wat de gevolgen voor hen zouden zijn als zij in een ongeval iemand hadden gedood en als er dan mensen woedend op hen af zouden komen. Ik zou een straf willen suggereren voor deze mensen: verplicht leren. Kennis en inzicht op doen. Of een simulatiespelletje waarin zij de opgejaagde zijn. Kijken of ze dan nog zo fanatiek zijn.

Na Harvey Milk

De film Milk (2008) van Gus van Sant en de documentaire The times of Harvey Milk (uit 1984 al) door Rob Epstein geven een goed beeld van het politeke en historische belang van deze supervisor (“stadssecretaris” aldus Van Dale). Een aantal argumenten blijven als een paal overeind staan en vragen om antwoord van de radicale fracties in de politieke strijd. En ik wil een antwoord geven wat homostrijd en transrechten strijd nou met elkaar te maken hebben. Want dat begint langzaamaan een steeds heikeler thema te worden. Lees verder

"Wij martelen niet"

Gisteren riep een verantwoordelijke van “Gitmo”, Guantanamo Bay, “wji martelen niet”. Even later roept Susan J. Crawford, een Republikeinse senator, dat de VS wel degelijk martelden: het gaat hier om al Qathani, chauffeur van de opperbaard ter wereld, Bin Laden. Let wel: Crawford zeg dat aan de wettelijke osmchrijving van marteling is voldaan. Dan zal het vast heel erg zijn.

Dit is voor wie ze gelooft: uit begin jaren 1980 een song van de Au Pairs:

We don’t torture

We’re a civilised nation

we’re avoiding every confrontation

we don’t torture, we don’t torture

Fuckers.

Commissaris Raad van Europa: "het moet uit zijn met transgender discriminatie"

Zeer goed nieuw lijkt me: Thomas Hammarberg, de Commissaris voor de Mensenrechten van de Raad van Europa (de ‘Europese ruimte’, groter dan de EU) heeft in een statement nadrukkelijk gezegd dat het nu eens over moet zijn met de discriminatie van transgenders.
In de Nederlandse pers heef het geloof ik verdomd weinig aandacht gehad. Er was gelukkig wel enige aandacht voor het feit dat Nederland achter een verklaring stond in de Algemene Vergadering van de VN ten gunste van LGBT. Netjes ook dat minister Verhagen de ambassadeur van de paus (de nuntius) op het matje heeft geroepen in Den Haag over de gedragingen van het Vaticaan t.a.v. seksuele oriëntatie en genderidentiteit.
Lees verder