Categoriearchief: Uncategorized

Internationale brigades

Op de terugweg naar de stad fietste ik in Amsterdam-Noord door het park naar de pont. Vanuit de verte zag ik een monument en vroeg me af of dat inderdaad het Spanjegangesrs monument was.  Ja dus. Thuisgekomen de toespraak van Dolores Ibarruri naluisterend zat ik te janken. Vanwege het begin van de grote verliezen, het verraad en de hoop.

20140417_095931

In 1936 viel generaal Francisco Franco Spanje binnen vanuit Marokko waar hij gestationeerd was om de revolutie in de kiem te smoren, af te slachten. Deze fascsitische overval riep wereldwijd verzet op en uit vele landen sgtroomnden vrijwilligers naar Spanje om zich te melden bij de Internationale Brigades die het Spaanse revolutionaire volksleger van de Tweede Republiek moesten helpen de fascisten te verslaan. Er is heel veel over geschreven. Een van de bekendste boeken is “Salute to Catalonia” van George Orwell. Over de Nederlanders is in de jaren 1980 het een en ander verschenen (“Wat dunkt u van Spanje”, Frans Groot et al.), en de Brigadisten heben lange tijd hun Nederlanderschap verloren omdat ze in militaire dienst traden van een andere mogendheid. Ze eindigden statenloos. In die jaren 1980 is daar vrij veel publiciteit over gemaakt. In 1997 overleed in Nijkerk als een van de laatsten  de beroemde Spanjegaanger “Hollander Piet”, Piet Laros op 95-jarige leeftijd.

Ik heb kennisgemaakt met “Spanje” door een demonstratie met mijn vader toen ik nog jong was  (11,12 jaar) en later door het lezen van geschriften van Anton Constandse en Arthur Lehning, de peetvaders van het Nederlands anarchisme. Die  strijd tegen het fascisme en voor zelfbestuur sprak uiteraad ernstig tot de verbeelding.  Al was ik 200% overtuigd van geweldloosheid, dit was een heroïsche strijd. De men verloor door sabotage van de usual suspects maar ook door gebrek aan organsatie, gebrek aan eenheid (die ook weer versterkt werd door de Stalinisten en Trotskisten)

Hieronder de afscheidsrede van La Pasionaria bij de uittocht van de Internationale Brigades van uit Barcelona.  Uitgesproken door de actrice Esperanza Alonso uit 2011:

Met tekst en beelden, stemmig, de 60-jarige herdenking:

Verhalen en beelden van een strijd die verloren is doordat Stalin geld wilde zien voor z’n steun en niet zo’n beetje ook. Doordat de Fransen de wapens aan de grens met de Pyreneeën tegenhielden. En dan nog het bombardement natuurlijk op Gernika (Baskische spelling) waar Picasso zijn grote muurstuk over had gemaakt en welk bombardement in de Francotijd (1938-1978) als gedaan door de antifa was afgeschilderd, door de geallieerden.

Het einde van de dictatuur was als het oplichten van een bedompende grauwsluier die over het land en de bevolking lag. De uitbarstingen van verandering die daarna kwam noemt men de “Movida” en o.m. de beroemde filmregisseur Pedro Almodovar is daaruit voort gekomen. De dictatuur is over, maar inhoeverre Spanje een echte democratie is, kan men betwijfelen en des te sterker wanneer de Partido Poupular aan de macht is, zoals nu.

20140417_095956

Aan de Hollandse mannen en vrouwen die deelnamen aan de Spaanse Burgeroorlog en viielen ind estrijd tegen het fascisme. Hun waakzame houding en verzet is een waarschuwing tegen elke vorm van fascisme.

 

vreer

18/12/2013

Today I am happy.  Because at one o’clock tonight the Dutch transgender legislation on the change of gender marker got accepted. No medical intervention needed any more. A big step towards depathologisation. Change of gender marker through the civil registry by handing over a letter by a psychologist that confirms your qualitative consent. That you know what you are doing.

There remains enough to improve also within the margins of this law, but for today  am happy.

o-TRANSGENDER-FLAG-facebook

El beso – Susy Shock

Besarse en los rincones oscuros
besarse frente al rostro del guarda
besarse en la puerta de la Santa Catedral de todas las Canalladas
besarse en la plaza de todas las Repúblicas
(o elegir especialmente aquellas donde todavía te matan por un sodomo y gomorro beso)
besarse delante de la foto del niño que también fuí
(y sentir que me hace un guiño para que siga, que no pare, que no interrumpa, porque le gusta ese beso…)
besarse sabiendo que nuestras salivas arrastran besos denegados/ opacados/ apagados/ cercenados/ mutilados/ hambrientos/ que no son solo los nuestros
que tu labios y los míos mientras rajan la tierra la construyen
y hay una historia de besos que el espanto no ha dejado ser
y que por eso te beso
lxs beso
me besás
besaremos
por eso el beso
beso

De zoen

Elkaar zoenen in donkere hoekjes
Elkaar zoenen in het zicht van de bewaker
Elkaar zoenen voor de deur van de Heilige Kathedraal van Alle Smeerlapperijen
Elkaar zoenen op het plein van alle republieken
(of juist die kiezen van de republieken waar ze je nog steeds afmaken voor een Sodom en Gomorra zoen)
Elkaar zoenen voor de foto van het kind dat ook ik ben geweest
(en voelen dat ie knipoogt, opdat ik niet stop, niet onderbreek, omdat ie die zoen lekker vindt)
Elkaar zoenen wetende dat ons speeksel geweigerde, overschaduwde, uitgedoofde, beknotte, verminkte, hongerende zoenen meesleept, die niet alleen de onze zijn
dat jouw lippen en de mijne ondertussen de aarde opensplijten en haar weer opbouwen
en er is een verhaal van zoenen die de doodsangst niet heeft laten zijn
en daarom zoen ik je
zoen ik jullie
zoen je mij
zoenen wij
daarom de zoen
zoen

 

 

Mijn trans-oma is in hongerstaking

In de prachtige Zuid-Spaanse stad Granada woont Kim Pérez Fernandez Figares (72) en Kim Pérez is mijn Spaanse trans-oma. Met een leven vol strijd achter zich – strijd voor zichzelf, voor transrechten en tegenwoordig specifiek ook voor rechten van transkinderen – is ze een van de oudste voorvechters van transrechten in Spanje. En omdat het parlement van Andalusië tegen eerdere beloftes in geen werk maakt van het introduceren van trans-positieve wetgeving, is ze op 7 november met een aantal andere leiders van de beweging daar in hongerstaking.

Kim Perez 10-2013Wetgeving

Spanje kent sinds 2007 een wet op de gendererkenning die het mogelijk maakt de geslachts-aanduiding op geboortecertificaat en paspoort te wijzigen. Voorwaarden zijn een psychiatrische diagnose en twee jaar hormoontherapie. Destijds was de Spaanse wet de tweede in Europa die geen operaties verplicht stelde, maar – via de medische praktijk – wel sterilisatie. Alleen Groot Brittannië was verder toen.

In het land met autonome regio’s is dit de algemene, nationale wet. De regio’s mogen hier bovenuit gaan en Baskenland bijvoorbeeld is al verder. In Andalusië is Autonomia Trans/Conjuntos Difusos al meer dan een jaar geleden met een wetsontwerp gekomen om regionaal verder te gaan dan de nationale wet, met onder meer een anti-discriminatie wet. De wet is gebaseerd op het Argentijnse voorbeeld, de beste gendererkenningswet ooit en totnutoe niet voorbijgestreefd door nieuwere wetten. In de Argentijnse constructie heb je geen externe controle die bepaalt of je wel gelijk hebt. Jij zegt het, en jij weet het beste wat je genderidentiteit is. En je recht op vergoede medische zorg, wanneer je het nodig hebt, niet als wettelijke voorwaarde, behoudt je, geregeld bij wet.

Regio’s

In Madrid is dit jaar een wetsvoorstel ingediend door de sociaal-democratische partij PSOE dat een verbetering zou moeten opleveren voor de trans* mensen in de regio Madrid. Alleen valt er nogal wat commentaar te geven op het Madrileense voorstel van Carla Antonelli en Marina Sáenz. Zo vraagt het om zelf-pathologisering. je krijgt je wijzigingen en je bescherming omdat je verklaart een “transseksuele conditie” te hebben, een “stabiele en permanente discrepantie tussen je morfologische geslacht en gevoelde genderidentiteit”. Hier gaan politici op de stoel van de psychiater zitten en een pathologiserende wet invoeren. Het is een wet voor mensen met een bepaalde identiteit. De beter weg is om bescherming te regelen voor iedereen, en waar nodig speciale bescherming op bepaalde gronden, niet omdat men zo is, maar omdat men benadeeld wordt wegens het zo zijn. Zo werkt de Madrleense wet niet.

Het voorstel van Andalusië bevat alles wat je zou willen van een regionaal voorstel: het legt de beslissingsmacht bij de transpersoon, gaat uit van respect en gelijke rechten, biedt bescherming op het gebied van arbeid, onderwijs, zorg (hoewel dat nog niet uitgediscussieerd is), aan jongeren en aan ouderen. Een behoorlijk complete wet dus.

Maar zoals het vaak gaat – zeker weer in Spanje – is het nog wat anders om met partijen af te spreken een wet in te dienen, en dat dit werkelijk gebeurt. De groep seksuele diversiteitsgroep van Izquierda Unida (Verenigd Links) had de wet gepresenteerd op 17 oktober 2012 op initiatief van ATA Sylvia Rivera (naar de Stonewall deelneemster Sylvia Rivera) en Autonomía Trans/Conjuntos Difusos (Trans autonomie/Diffuse Verzamelingen).

Andalusië

De verwachting was dat de wet snel zou worden ingediend. Maar helaas bleek de politiek vrij snel een probleem te krijgen met de paragraaf over minderjarige transgenders. De wet zou minderjarigen het recht geven op een begin van medische ondersteuning van de transitie. Volgens ATA gaat het niet om meer rechten maar het erkennen van bestaande rechten.

Opmerkelijk is dat de PSOE niet meedeed; trans-politici van die partij bleven ook erg stil. Pas toen de hongerstaking zich aankondigde, schaarden de trans-iconen zich achter de eis tot behandeling. Eendracht maakt macht en de Andalusische politici zijn dan ook een paar uur voor het verstrijken van de deadline akkoord gegaan met de indiening van de het wetsvoorstel en zijn akkoord met de hoofdpunten. Het is het vermelden waard dat de nationale wet uit 2007 ook pas na een hongerstaking in behandeling werd genomen.

Oma

Toen woensdagavond de gesprekken werden geopend met de politici, besloten de meeste aanstaande hongerstakers niet door te zeten, Ángela Yinn (Autonomia Trans) en Mar Cambrollé (ATA) waren tevreden, zeker toen de onderhandelingen ook echt werden geopend. Oma Kim daarentegen heeft de hongerstaking wel doorgezet. In Ocio Gay zegt ze hierover:

“De wet heeft drie even belangrijke elementen. Ten eerste, dat iedereen het recht heeft zhaar genderidentiteit te definiëren zonder dat een ander daar tussen komt (de psychologen hebben geaccepteerd te te overwegen of iemand trans is of niet; er is een psychologisch oordeel nodig dat je definieert; stel je voor dat iemand langs een psycholoog moet om te bepalen of zhij homo is of niet, met het oog op een gelijkwaardig huwelijk).

Ten tweede, dat voor zoiets belangrijks als de kliniek maar twee regels staan. De wet zou moeten zeggen dat de kliniek a) moet bestaan, b) dat psychologie en endocrinologie gedecentraliseerd moeten worden, en alleen chirurgie centraal wordt aangeboden; c) dat je met die specialismen zelf kunt kiezen voor het gezondheidscentrum of voor de kliniek, en d) dat er gesprekken zijn tussen de kliniek en de transgenderverenigingen, wat er nu vrijwel niet is … laten we zeggen dat er vier regels – vol met voor de transpersonen zinnige zaken – in staan i.p.v. de huidige twee regels.

Ten derde, dat gender non-conforme jongeren in het gender van hun keuze naar school kunnen, en medische ondersteuning krijgen volgens de aanbevelingen van professionele organen.”¹

Ik heb Kim ooit leren kennen begin 2010 toen ik in Granada was met een daar woonachtige geliefde. Lang gepraat over allerhande transzaken in Spanje, in Andalusië en daarna ieder keer dat ik in Granada was bij haar op bezoek geweest. Geheel zoals het een vreeroma betaamt is ze een kranige oma. Zij is bedenkster van de naam Conjuntos Difusos, Diffuse verzamelingen, “fuzzy sets” . Want gender (en sekse en seksualiteit) zijn niet nul of een, niet alleen man of vrouw. Gender is een verzameling eigenschappen in een “meer of minder” configuratie. Kim gebruikt daarvoor de wiskundige verzamelingenleer., de leer van de fuzzy sets”.

Uiteraard maak ik me zorgen over iemand van 72 die in hongerstaking gaat maar ik sta wel achter haar eisen en accepteer onwillig haar besluit om toch te hongerstaken. Ik hoop dan ook vurig dat de politici dit signaal duidelijk oppakken en transbelangen boven partijpolitieke belangen stellen. Of het lukt? We gaan het zien. Ik hoop dat mijn oma overleeft en de wet goed wordt. Er is nu een race naar de top aan het plaatsvinden. Wie gaat het worden? Ierland? Malta? Albanië? Andalusië?


¹Twee citaten zijn hier samengevoegd. Zie origineel op http://www.ociogay.com/2013/11/09/entrevistamos-a-kim-perez-f-figares-la-militante-transexual-andaluza-en-huelga-de-hambre/

I wear it just for you

I have a tattoo, on my left arm. It symbolises the vortex of gender. The design is from the French artist Monoïk who made it for the then existing trans organisation Caritig. For some reason the Dropkick Murphys’ song “A Rose Tattoo” sprang to mind a couple of days ago and in day and nightly dreaming a fantasy starts developing. Lees verder

Vernederland

Een heet hangijzer in deze tijden van nationalistische regressie en neoliberaal kapitalistische oplichting, betreft de rechten van vluchtelingen. Vooral van afgewezen vluchtelingen die niet kunnen worden uitgezet naar het land van herkomst. Die worden vastgezet in een zeer schrale gevangenis met minder rechten dan een gemiddelde gevangene, terwijl hun enige misdaad is dat ze geen documenten hebben die hun verblijf hier legaal maken.

Al jaren is het Nederlands vluchtelingenbeleid op z’n best zo-zo, maar sinds de opkomst van rechts-nationalistische partijen als LPF en PVV hebben legaal hier verblijvende Turken en Marokkanen of anderszins “islamitisch” uitziende personen geen leven meer. En vluchtelingen die uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika komen, dan wel uit sub-Sahara Afrika, worden dankzij het ernstig gegroeid en geïnstitutionaliseerd racisme in Nederland zeer wantrouwend aangekeken.

Wegens het mensonwaardige en zeer repressieve beleid tegen vastgenomen ongedocumenteerde vluchtelingen, zijn een aantal van hen in hongerstaking gegaan, in dorststaking zelfs. Een zeer schrijnend en goed gedocumenteerd verhaal is dat van meneer Uddin-Nessar die in detentie in honger- en dorststaking is gegaan, grof mishandeld is en na een rechtszaak eindelijk weer vrij. Hij is geïnterviewd door de NRC.

Op dit moment speelt de zaak van Guineeër Bah heel erg. Hij is mishandeld is en drinkt nu kleine beetjes. Hij is overgeplaatst naar Justitieel Medisch Centrum Scheveningen. De vertrouwensarts is in het detentiecentrum diverse malen de toegang geweigerd en kan haar werk niet naar behoren doen. Beiden overwegen een rechtszaak aan te spannen tegen de staat. De laatste tijd is zelfs Amnesty International Nederland een campagne begonnen tegen het huidige beleid dat men als onmenselijk kwalificeert. De campagnewebsite heet “Ik Schaam Mij Diep“. De vertrouwensarts van Bah heeft een open brief aan staatssecretaris Teeven geschreven met een feitenrelaas dat zijn verhaal ernstig tegenspreekt.

Ik kan niet goed genoeg aangeven hoe hard dit soort onrecht mij raakt, zonder daarbij ernstig te gaan vloeken. Gelukkig heeft een aantal mensen de strijd opgepakt en is het protest en het verzet tegen dit onmenselijke beleid groeiende. Ik vraag ieder de Amnesty campagne te steunen en zoveel mogelijk te verspreiden, eventueel zelf handtekeningen op te halen. En stem nooit maar dan ook nooit meer voor een partij als PvdA, D66 of rechtser. Enige keuzes hier zijn Groen Links (hoop dat die halal zijn) of Partij voor de Dieren (die ook de enige zijn die dit economisch model ter discussie stellen). Als je goed genoeg ter been bent, ga naar lawaaidemonstraties ter ondersteuning van gevangen vluchtelingen. Wat dan ook, Doe Iets.

Over de achtergrond van de ellende van vluchtelingen hier een song van New Model Army. Klik eventueel op het eerste icoon aan de rechterkant (links aan de rechterkant) voor de tekst.

Another Imperial Day.

RIP Fabiola

Straks wordt Fabiola begraven. Ons Levend Kunstwerk – nu dood. Hij/het was onder ons zo lang ik mij Amsterdams activsisme kan heugen, en langer. Min eerste ervaringen met hem waren op Radio GOT en Radio de Vrije Keizer begin jaren ’80. Ieder zaterdagochtend zat ik aan de radio gekluisterd met gorte nieuwsgierigheid naar dat andere geluid. Naast terloopse ontmoeteingen eerder ben ik hem voor het eerst echt tegengekomen toen ik met een stel mensen protesteerde tegen het staatsbezoek van de Westduitse president von Weizsäcker en teven EO-jongeren die Amsterdam wilden zuiveren van het schorriemorie aan homo’s, krakers en aanverwacnt tuig. Dus besloot een aantal mensen met bezems de Dam van de president en de stad van die gristelijken schoon te maken. Daar stonden we naaste elkaar, werden we opgepakt en naar de Bijlmer verscheept (paar uur later weer losgelaten). Sindsdien kwamen we elkaar regelmatig tegen bij acties en sociale alternatieve gebeurtenissen.

Fabiola in vol ornaatWaar je ook keek, Fabiola was er vrijwel altijd bij. Vrijwel alles wat ik heb georganiseerd aan queer acties, stond hij bij, soms bescheiden, soms in vol ornaat. We hebben samen nog gereden op de Drag Queen Olympics rond het Homomonument. Nog netjes gescoord ook. Zo borrelen er meer herinneringen op. Nu is ie levende herinnering. Zoals ook Hellun Zelluf, en Vera Springveer. Fabiola blijft bij ons zolang we hem blijven herinneren. En ook daarna zal hij behoren tot de Groten dezer stad.

Een engel is verder gevlogen, de hemel is kleurrijker, wij zetten de strijd om vrijheid voor iedereen voort, begeleid door andere engelen.

Onderweg

Kristallnacht

Op 10 november 1938 zetten de nazi’s vele winkels , kantoren en woningen van joden in vuur en vlam, en anderse sloegen ze eenvoudigweg de ruiten in (vandaar Kristallnacht). Nu 74 jaar later is het in Europa opnieuwzover. In vele landen hier wordt anti-vluchtelingenbeleid gevoerd. Deels is dat niet nieuw: al meer dan tien jaar is er het “Dublin-kriterium” waaraan vluchtelingen moeten voldoen: het land waar je als erste binnenkomt is verantwoordelijk voor je opvang. Laat dat voor de meerderheid nou Italië en Griekenland zijn …. Als het aan het huidige kabinet ligt hebben migranten de eerste vijf jaar geen recht op bijstand.  Teeven is geen millimeter beter dan zijn voorgangers Verdonk en Leers.

In Griekenland steunt de staat de racistische acties van de Gouden Dageraad, steekt de kop in het zand ondanks veelvuldig bewijs dat het geen incidenten zijn. Wie niet goed Grieks spreekt en een kleurtje heeft dan wel tegen hun geweld protesteert, wordt in elkaar gemept. En als de fascisten het niet doen, doet de politie het wel. Vanavond zei Abdelkader Benali bij de Kritsalnacht-herdenking aan het Waterlooplein (bij het monument voor het Joodse verzet)” “De Nederlandse teolerantie heeft rafelranden.” Flinke rafelranden dan. Dat is zacht uitgedrukt.


BAP – Kristallnaach (tekst (Keuls dialect!) hier

Het lied hierboven (uit 1982) gaat niet over Kristallnacht van toen. Het gaat over  wegkijken, over een kerk met een Kafkaklok (alleen strepen, geen wijzers), en een volk dat om vergelding brult. Daar is het altijd Kristallnacht.

Weest waakzaam!

Trans-actie op Roze Zaterdag

(Foto: (c) CC BY 2.0 Flickr /
Floris Looijesteijn)

Afgelopen zaterdag 7 juli 2012 was de jaarlijkse Roze Zaterdag in Haarlem. Omdat ik daar lang gewoond heb en het dichtbij is wilde ik toch al gaan. En toen kwam het bericht dat staatssecreatris Teeven niet voor het zomerreces met z’n wetsvoorstel  voor een nieuwe wet op de gendererkenning (ook wel “geslachtswijziging” geheten) naar de Kamer zou komen. En dat schoot menigeen in het verkeerde keelgat. Dus organiseerde ik met medewerking van TNN een transblok in de parade. Lees verder

Briefje aan staatssecretaris Teeven

Geachte staatssecretaris Teeven,

Op 3 maart jl. heeft u in een gesprek met COC Nederland aangegeven dat u het voorstel tot wetswijziging van artikel 1:28 BW (opheffing verplichte sterilisatie transgenders) nog voor het zomerreces in zou dienen bij de Tweede Kamer. Met het zomerreces voor de deur is dit tot op heden nog niets gebeurd.

Met het niet indienen in de Kamer van het wetsvoorstel blijft Nederland haar plichten aan de transgendergemeenschap verzaken en blijft Nederland in overtreding van EU en VN verplichtingen. Ook blijft Nederland in gebreke bij het zelf opgelegde nakomen van de Jogjakarta-beginselen.

 Het is een schending van onze mensenrechten dat wij pas correcte identificatiepapieren kunnen krijgen nadat we van onze vruchtbaarheid zijn beroofd. U heeft bij de presentatie het Human Rights Watch rapport over de leefsituatie van transgenders in Nederland toegezegd dit te stoppen.

Voor veel transgenders in Nederland hangt hun levensgeluk in zekere mate af van een vernieuwde wetgeving op de gendererkenning.

Ik wijs u daarom op uw verantwoordelijkheid, en constateer dat u het voorstel niet heeft ingediend. Na vijf jaar ministers die zeggen “voor deze zomer!” is ons geduld op. Mensenrechtenschendingen zijn een ernstige zaak. Ik verwacht dat u dat ook inziet als u er even over nadenkt, in onze schoenen gaat staan. Kunnen we de wet dan direct in de nieuwe Kamer tegemoet zien? Dan kunt u duizenden Nederlanders een aangenamere toekomst verzekeren.

Ik hoop op een antwoord, een belofte die iets waard blijkt en vooral op spoedige actie

Met vriendelijke groet,

J. Vreer Verkerke
Gender education and trans rights
http://www.vreerwerk.org
“Out-of-the-box is where I live”