Soms komen wetenschap en leven dicht bij elkaar. Ik wierp laast voor het eerst sinds jaren weer eens een blik op het SCUM Manifesto van Valerie Solanas. In eerste instantie was het leukste wat ik daar zag een plaatje van Koos Voos (Pépère Pervers), een creatie van Marcel Gotlib. Verder niet over nagedacht. Tot ik vandaag een vergadering had op het werk. Een reguliere die ik al een tijdje niet had bijgewoond.
Maandelijks archief: februari 2008
Kanker
Een loeder van een ziekte, zoals iedereen wel weet. En dan heb je plots vier mensen in je omgeving die er actief last van hebben. Twee familieleden hebben het in hun botten dan wel in hun longen. Twee vrienden in borst dan wel lever. Daar wordt je beurtelings stil van en ga je van vloeken. Kanker, de snelle sloper.
Ik kan er niet zo veel over schrijven. Ik ken de fysieke processen die plaats vinden, ik weet wat voor rotbehandelingen je moet ondergaan om er weer ‘gezond’ uit te komen. Wanneer ik kan, zal ik er zijn voor ze. Wanneer ik nodig ben. Verder ga je door met je leven, tracht je je er niet door te laten leven. Maar leuk is anders ja.
vreer speelt Ain’t it heavy van Melissa Etheridge
rotterdam
Rotterdam
 |
 |
deze stad
altijd wat
niks van plan
toch weer plat
wil of niet
je gaat mee
deze stad
kent geen nee
en je weet wel dat het afloopt
met een koffer vol berouw
deze stad is een hele mooie vrouw
neonlicht
oogopslag
vlees is zwak
overstag
geen verweer
geen excuus
leven eens
leven nu
en wat draait ze met haar heupen
en wat sluit haar truitje nauw
deze stad is een veel te mooie vrouw
een veel te mooie vrouw
je geeft alles wat je hebt
maar zij geeft geen moer om jou
deze stad
meer dan zat
niks van plan
toch weer plat
graag of graag
ja of ja
deze stad kent
geen gena
en je weet wel hoe het afloopt
maar wat zijn haar ogen blauw
deze stad is een veel te mooie vrouw
een veel te mooie vrouw
je geeft alles wat je hebt
maar zij geeft geen moer om jou
Geschreven door: Huub van der Lubbe.
Geen idee over welke stad en welke vrouw hij het heeft, maar voor mij gaat het om Rotterdam. Vreemde en mooie stad. Mooi van lelijkheid soms. Hoeveel er ook aan mis is ;o)
hetero? ik?
Mijn lieftallige ex plaagt mij regelmatig dat ik hetero zou zijn. Ik ben geen man of vrouw en ik val daar wel op. Dus ben ik hetero (val op wat niet gelijk is aan mij). Dat waag ik dus te betwijfelen.
De argumentatie valt uiteen in een aantal redenen:
- ik val buiten de categorieën dus is een dergelijke definitie niet op mij van toepassing
- ik heb de schurft aan heteronormativiteit, dus heteronormaliteit. En ik doe niet aan zelfhaat ;D
- mij hetero noemen betekent mij terugplaatsen in een systeem dat ik afwijs
Als vreer (tussen en buiten de standaard gendercategorieën vallend) kan ik niet zoveel met hetero of homo. Ik zie het als culturele vormgeving die centreert rond een seksuele voorkeur.Voor zover ik mij in de standaard transgender categoriën neerzet, doe ik dat zelf als “VM in het verkeerde lichaam”. En dat is ook al een omkering van zaken. Ik bekijk heel het gegenderde universum dan ook met een grote verwondering.
Wat niet wil zeggen dat ik niet allerlei mensen zie die ik zeer aantrekkelijk vind, en die wel zich wel degelijk lijken te bewegen binnen het gegenderde universum. Soms is gegenderd gedrag ook zoooo mooi: ik kan m’n ogen uitkijken naar een goed ‘gespeelde’ rol. Zo smelt ik compleet voor Johnny Depp in zijn duistere rollen: ik zou me zo willen omvormen tot een voor die rol/persoon aantrekkelijk type (drag!).
Voor sommige dames zou ik een heer willen zijn, als dat is wat hen aantrekt. Voor andere een dame. Nu ja “zijn”… ‘spelen’ is een betere term.
Alleen een (hetero)dame zou ik echt nooit willen zijn. Hangt er ook mee samen dat ik geen heil zie in heteromannen. Kan er helemaal niets mee. Femme of Butch wil ik best zijn/’spelen’, nicht ook, maar heteronormaliteit is me totaal vreemd.
Dat hangt uiteraard ook samen met de performativity van Austin (How to Do things with Words) en Butler (Gender Trouble, Bodies that Matter, Undoing Gender).
In zekere zin ben ik altijd homo geweest en gebleven. C.q. lesbisch. Transhomo (ook avant la lettre). Heb toch het meeste met gelijkenden: vrerigen, transen .. maar ook daar loopt het vervolgens weer spaak: ik zie dat niet als homo, noch als hetero. In die zin kan ik mij niet definiëren. Ik hoor niet in die systemen. Ik ben ontsnapt, kijk van buiten naar het IJzeren Gordijn. Gender, sekse: Idée fixe, idée fluxe.
Vreer speelt 1:1.000.000 van Tröckener Kecks