Maandelijks archief: augustus 2006

Takeoff and landing

Het lijkt erop dat ik weet wat ik ga doen. Het bedrag is redelijk, de bagagemogelijkheden ook niet slecht. Alleen de wachttijden bij overstap zijn wat minder, maar ach.

Waarschijnlijk doe ik toch Amsterdam – La Paz met United Airlines over Washington en Aerolineas Argentinas. En terug (Ushuaia -) Buenos Aires Amsterdam (weer via USA).
Dat zou 936 euro zijn plus 220 aan taxen en reservering en boeking. Komt op ca 1200 euro uit. Hoef ik alleen nog Ushuaia-Buenos Aires te regelen. Dat vind ik netjes.
Mocht de amerikaanse douane moeilijk doen, ik heb uren de tijd.

In dat geval start ik dus niet in Arica, maar kom ik ergens in de buurt van San Pedro de Atacama (Maanvallei!) Chili binnen. Het traject wordt dan grofweg San Pedro – Antofagasta – Santiago, Valparaiso (Isla Negra, Pablo Neruda) – Camino Austral – Perito Moreno (gletschers) – – Patagonië (wind, regen, vlakte) – Vuurland (id.)- Pto Williams (contintentaal eindpunt). Dan kijken of het weer en het budget en de tijd goed genoeg zijn om echt naar Kaap Hoorn te varen.
En uiteindelijk naar ushuaia voor het vliegtuig naar Buenos Aires. Afhankelijk van de tijd kan ik dan nog even in Buenos Aires blijven.

Ik kies toch voor La Paz omdat ik dan nog bij een aantal Transformistas (activistische transgenders) van de Familia Galán kan langsgaan. En het is op die manier een mooie ConoSur tour. En ik schreef al eerder dat ik ook contacten heb kunnen leggen in Chili. Dan ben ik tenminste niet alleen bezig mn brein leeg te fietsen ;o)

damp

Zhij zei met zwoele stem tegen haar:”Mag ik de waterdamp zijn die door jouw Goretex membraan heenkomt?”

transcontact

Het is me eindelijk gelukt om contact te krijgen met transgenders in Chili. Bij het vorige Noodlescafé ontmoette ik een zekere Mauro, een VM uit Argentinië die actief is in de ILGHRC – Internationaal homolesbische mensenrechten comitee. Hij heeft me in contact gebracht met Andrés Rivéra van het Sindicato Nacional Trans Amanda Jofré, die veel doen voor de zichtbaarheid van trans. En daar ben ik welkom als ik in de buurt ben :o)
Verder heb ik net met Traveschile gemaild hoe het met hen zit en of ik bij hen kan langskomen. Waar ik natuurlijk nog geen antwoord van heb, maar ik verwacht dat het wel OK zal zijn.

Het lijkt me ook erg interessant om te zien wat het verschil in benadering is tussen verschillende groeperingen/bewegingen, of ze contacten hebben met de buurlanden (Perú, Bolivia, Argentinië) en waar ze zich mee bezig houden.

Een interessante vraag – vanuit West Europa – is natuurlijk: is het belangrijk dat transen zonder problemen hun (dan homosuele) huwelijk kunnen handhaven? Blijven veel transen als het kan bij elkaar?
Hoe is überhaupt de sociaal-economische situatie voor transen daar? Welke rechten hebben ze officieel en welke hebben ze feitelijk? Hoe is het met discriminatie op de woningmarkt. de arbeidsmarkt?